Hoezo warm? 34 graden? Wees blij dat je niet in een bijenbal terecht bent gekomen vandaag… Ik zou dat ook niet hebben geweten als ik vandaag niet (voor pampus, op apegapen, uitgewrongen en uitgelubberd als een door agressieve blauwalg aangetast Zeeman-badpak) in New Scientist had liggen lezen.
Honingbijen hebben een bijzondere verdedigingstactiek als er een hongerige horzel de korf binnendringt om een hunner te verschalken. Enkele honderden vrijwilligers (werkbijen) sluiten ‘m in en produceren een intense hitte door hun vleugels met een hoge frequentie te bewegen. Dat houden ze een stief half uur vol. In het binnenste van zo’n bee ball / bijenbal kan de temperatuur oplopen tot 46 graden en de horzel legt het loodje – dood geroosterd. Overigens is nu ontdekt dat de deelnemende bijen ook een prijs betalen voor hun inspanning – ze leven aanmerkelijk korter.
.
.
Ik had mijn hoop gevestigd op de bloedmaan, misschien dat die deze bloedhete, maar verder bloedeloze dag… Helaas, nee. Fake moon. Maar het was wel fijn om buiten te zijn langs de Schotersingel met al die mensen die vol verwachting omhoog keken. Sommigen hadden zich ingelezen en wekten de schijn precies te weten waar ze moesten turen. Deze kat leek het trouwens ook te weten en lag eerste rang.
.
.
Nou, ik ga de koelkast en de vrieskist even open zetten – hopen dat het helpt.
Paars P.S. : in de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen.