Ga naar de inhoud

Kinnebakken

Martin Bril had rokjesdag – ik zou graag de geestelijke vader zijn geworden van een snel ingeburgerde woordvondst voor de najaarsdag waarop iedereen nog één keer zijn frivoolste zomergewaad uit de kast trekt in de wetenschap dat het hierna de beurt is aan dassen, maillots, wanten en mutsen.

Een bonusdag als vandaag. Een curtain call voor de oudewijvenzomer. ‘Ontzomerdag’ vind ik te negatief en het element ‘kleding’ ontbreekt, evenals bij ‘laatstekansdag’. ‘Morgen-in-de-mottenballen-dag’? Te weinig vreugde. Deflaneerdag anders? Maar ik houd me aanbevolen…

.

esscherauto

Escheresque reflectie bij het Ripperdapark

.

Vandaag gingen we naar het Teylers met vrienden uit Utrecht, die een politiebusje zagen en direct een verband legden met de opgeschaalde bewaking van de Muggenmeester. Alleen, dat busje stond bij de Koudenhorn, het enige voertuig op de parkeerplaats bij het politiebureau. Voor de liefhebbers, morgenmiddag om vier uur is er een steunbetuiging voor Wienen op de Grote Markt.

Om Da Vinci te zien, moest je intekenen voor een ‘slot’ – wij mochten naar binnen tussen 13 en 13.30 uur. Binnen was het niet hysterisch druk, maar niettemin moest je in de tentoonstellingsruimtes zoeken naar je eigen ‘slot’ , een plek waar kortstondig niemand stond. Met een gerede kans dat je dan voor een Giovanni Antonio Boltraffio stond, of een ‘navolger van Leonardo da Vinci’. Sommige bezoekers glipten de openvallende ruimtes in met de behendigheid van olieworstelaars, andere bleken zich terwijl jij een tekening bestudeerde 0,5 mm achter je te hebben geposteerd, zodat je tegen ze aanbotste als je je onverhoeds omdraaide.

Het nadeel van zo’n hypergehypte expositie is dat je je onbevangenheid al hebt ingeleverd. Maar natuurlijk, er viel veel te bewonderen. Hoofdrolspeler was de kin, prominent aanwezig in veel schetsen. ‘Grotesk gezicht’ stond er dan in de toelichting, voor wie de centenbak of de overbeet was ontgaan. Allengs begon ik meer op de toeschouwers te letten en vroeg me af hoe de grote meester hen zou hebben geportretteerd, in een jolige bui. Ik was niet de enige in wie de kinnebakken een sluimerend talent hadden gewekt. In het gastenboek in de museumwinkel nam iemand afscheid met deze creatieve poging:

.

kinnebak

.

Paars PS In de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen.

3 reacties op “Kinnebakken”

  1. @Nico: Zeker niet slecht! Enige nadeel: het verschil met kortsterokjesdag is niet te horen.

  2. De laatste dag, dat kun je nooit weten. gisteren dacht ik nog dat dat de laatste zou zijn.
    Nee, we moeten op zoek naar een term voor de eerste dag dat de winter zich laat voelen. Koude Vingerdag of Handschoenendag ofzo.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *