In de treincoupé achter ons hadden twee hen parties én een bruiloftsfeest de krachten gebundeld. Ik kwam met twaalf leerlingen terug van een 3-daags uitstapje naar Edinburgh, waarbij ik hoopte dat ze behalve de toeristische bezienswaardigheden ook kennis zouden maken met de Noord-Engelse en Schotse volksaard: country knowledge.
Aldus geschiedde. Het jolige gezang en gejoel hield zonder onderbreking aan tot we na 150 kilometer Newcastle bereikten. Gespierde mannen en kortgerokte vrouwen met sjerpen (Bride to be, Bridesmaid, Mother of the Bride) pendelden onvermoeibaar tussen ‘hun’ coupé en bagagerekken ver weg, om terug te keren met tassen enthousiast rinkelende flessen. De ‘last night of freedom’ is een instituut en een industrie bij de Britten.
Het was vrijdag toen we terugkeerden en een paar honderd Geordies verheugden zich op Amsterdam, met een pre-party op de ferry. Ik was maar een kwartier in mijn hut geweest, maar toen ik mijn eerste verkenningsrondje liep, hadden ze de boot – of beter gezegd alle bars – compleet in bezit genomen. Duitsers, Nederlanders en Fransen zochten bedeesd een plekje in de luwte, terwijl ordi Geordies in krappe T-shirts een intensief verkeer onderhielden tussen de tap en hun tafel. Met een pint in de hand kwamen de tatoeages op hun opgepompte biceps nog beter uit.
De vrouwen… ach, jullie hebben fantasie, toch? Knutsel zelf maar een beetje met stilettohakken, bekneld vlees, dikke make up, schreeuwende kleuren en harde, onverstaanbare stemmen. Geordie off-shore, seizoen 1. Vier gymnasiastes uit mijn groep zaten op een bankje met uitzicht op de ondergaande zon, maar een onvoorziene bijvangst was het komen en gaan bij de herentoiletten – the used beer department – waar tot de toppen gemotiveerde mannen zich met grote regelmaat meldden. De meisjes zagen het half afkeurend en half gefascineerd aan.
En ik? Het was moeilijk niet aangestoken te raken door de humor, jovialiteit, levenslust en opwinding. En zo’n aanstaande bruid die de hele avond met een opblaaspop loopt te sollen, kan ik geestelijk ook nog wel verwerken. Echt geschokt was ik pas de volgende ochtend. Er liep een vrouw van een jaar of veertig rond in een korte rok van spijkerstof. Achterop haar linkerdij stond verticaal GREEDY getatoeëerd en rechts CUNT. Los van de interpretatie en de boodschap (?), wat bezielt zo iemand?
In IJmuiden maakte een hen party zijn opwachting bij de douane met hun donzige roze bunny-oortjes nog op. De man blikte noch bloosde en liet ze door, blasé, met zo’n gezicht van ‘ik ben wel erger gewend’.
.
.
Meer over tribale dronkenschap in dit bittere stukje.