Ga naar de inhoud

St. Maarten

Zo veel terugkerende angstdromen heb ik niet (een over onverwachte reprises van een toneelstuk, waarbij ik de tekst nog moet leren terwijl het doek al is opgegaan), maar die over Sint Maarten kwam gisteren uit.

In de droom ben ik vergeten snoep in te slaan. Vanuit de verte naderen processies melodieus zingende kinderen. Koortsachtig doorzoek ik de provisiekasten. Een paar ons boekweit, gedroogde pruimen, komboe en ander gedroogd zeewier. De koelkast is leeg, op de Tabasco en rauwe spruitjes na. Er wordt gebeld; het gezang klinkt hemels. Boven de lampionnen kijken kindergezichtjes me verwachtingsvol aan.

Hier houdt de droom meestal op. Ik wordt niet gelyncht of beschimpt, door de hummels of hun begeleiders.“Hier woont een oude wrek / we prikken uit nijd zijn banden lek…” In de praktijk heb ik meestal meer kilo’s taaitaai en schuimpjes in huis dan ik kan slijten. Behalve gisteren. Om 6 uur hoorde ik de eerste ‘koeien met staarten’. Shit! Alléén mandarijntjes. Appels. Een banaan. Een cactus.

.

stmaarten

.

Zou je kunnen pinnen bij die kleintjes? “Heer, geef mij code rood”, bad ik. Het regende wel, maar de opwinding beneden hield hoorbaar aan. We verduisterden de ramen zo goed en zo kwaad als het ging en hoopten dat de vaders om 7 uur naar Studio Sport wilden kijken en het feest afkapten.

Uiteindelijk belde er niemand aan. Niemand! Hebben die jonge ouders hun eigen circuit? Of hebben die calculerende kleuters geen geduld om te wachten tot de bewoners van de bovenverdiepingen naar beneden komen stommelen? Voor deze keer voelde ik me niet gepasseerd. En wie weet ben ik nu genezen van die droom.

Paars P.S. : in de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen.

5 reacties op “St. Maarten”

  1. In onze wijk moet je een tekening van een pompoen voor het raam hangen als je het goedvindt dat de kinderen aanbellen. Wij gingen naar de film, dus we hingen niets op en hadden niets in huis. Toen we terugkwamen zagen we op ons pleintje groepjes kindjes lopen, met lantaarntjes verwachtingsvol speurend naar huizen waar ze wel welkom waren. Eenmaal binnen heb ik het liedje over de ‘oude wrek’ maar voor mezelf gezongen…

  2. @Helene Hoe weet je dat je een tekening van een pompoen op moet hangen? Staat dat in de huis-aan-huis krant? Wordt het omgeroepen? Kaartje in de supermarkt? Mond-op-mond tussen ouders? Buurt-app? Facebook? Wat is de gedachte achter de pompoen? Teleurstelling vermijden? Het lijkt me dat je juist de eenzame vrijgezel die klaarzit met een schaal snoep op deze manier buitensluit. Wij gingen vroeger met een uitgeholde suikerbiet met kaarsje erin alle deuren langs. Bij geen gehoor een spotlied en dan vrolijk naar de volgende deur.

  3. De tekening van de pompoen wordt daags voor Sint Maarten door de bus gestopt. Zal wel bedoeld zijn om het iedereen makkelijk te maken. Ook makkelijk dus voor die eenzame vrijgezel die klaar zit met een zak snoep.

  4. Goed georganiseerde buurt! Aan alles wordt gedacht, verzorging van de wieg tot het graf! Had Marius maar zo’n tekening in de bus gehad als geheugensteun. Maar dan moeten ze ook wel aanbellen…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *