Ga naar de inhoud

Hee, Google!

Onlangs bij de kerstdis vroeg mijn schoonzus Desirée met oogjes glinsterend van voorpret of wij ook al een ‘smart speaker’ hadden. Ze wees op een soort UFO’tje zo groot als een poederdoos, naast de fruitmand. Zij wél dus.

Wij zaten nog wat appelig te kijken toen de Google Assistant al de eerste demonstratie van zijn kunnen gaf. “Hee, Google!” riep Desirée. “Hoe is het weerbericht voor morgen?” Het bleef even stil – ik veronderstelde dat de werkweigering iets te maken had met haar slechte manieren. Hoezo ‘hee’? Wat is er mis met ‘als ik vragen mag’? Maar aan dit soort gevoeligheden lijdt Google allerminst: na een aantal seconden droeg hij (met mannenstem, dat kun je instellen) een begrijpelijke weersverwachting voor. Een nichtje dat filosofie studeert, liet hem uitleggen wie Aristoteles was.

Vervolgens begonnen allemaal nieuwe baasjes door elkaar heen commando’s te blaffen. Sommigen vonden het gadget interessant, anderen hoopten stiekem de speaker te ontregelen (wie is hier nou ‘smart’?). Onder de sceptici was, hoe kon het anders, mijn schoonmoeder van 87 jaar, die nog dagelijks terugverlangt naar de paardentram, de kolenstoof en 78-toerenplaatjes. “Je kan ook muziek aanvragen, doe maar!” maande Desirée haar. “Hij zit op Spotify.” Mijn schoonmoeder, die niet op Spotify zit, kauwde weerspannig op haar onderlip, maar zei ten slotte: “Hee Google! Albinoni. Adagio in G.” Er kwam niks. Tevreden wendde ze zich tot mij. “Hee Marius, mag ik stokbrood?” Alleen, dat adagio heeft even tijd nodig om aan te zwellen en zich hoorbaar te maken. “Wel verdomd!” zei mijn schoonmoeder toen de eerste klanken haar bereikten. “Wel verdomd!”

Zelf voelde ik een ongemak dat ik liever niet wilde voelen. Ik voelde me als de korzelige vader in Downton Abbey toen ze hem een telefoon wilde aansmeren. Het idee alleen al, dat hij dan zonder waarschuwing vooraf door jan en alleman lastig gevallen kon worden. Dat was in 1925. Zijn verzet was zinloos en zo zal het hiermee ook gaan.

De Google Assistant kost in de mini-versie maar €59 -. Thermostaat en lampen bedienen, boodschappenlijstjes dicteren, agenda bijhouden en wekker zetten kan al. Maar de mogelijkheden worden ongetwijfeld uitgebreid. Straks is zo’n ding onmisbaar. En voor je er erg in hebt, maakt de Assistent je tot zijn slaaf en moeten we ‘u’ tegen ‘m zeggen.

.

Naamloos

.RaDa-impressie van een smart speaker, met toegevoegde oortjes omdat het anders zo kaal was

Paars PS In de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen.

5 reacties op “Hee, Google!”

  1. Privacy, wat is het toch een complex vraagstuk. Want de vraag is natuurlijk, wat deze slimme ufo allemaal nog meer opneemt, behalve “Hee, Google”. Merkwaardig is ook dat mensen zo lacherig met dit soort gadgets omgaan. En ook het inzicht dat het allemaal zo gemakkelijk te hacken is, maakt niet voorzichtig. Aan de andere kant, Google Glass is op grote weerstanden gestuit. Dat ging dus te ver. De naar de paardentram hunkerende grootmoeder: sterk Marius. Héél sterk.

  2. En wat is het verdienmodel van Google? Dat ze je betere en gerichtere reclame kunnen sturen?

  3. @Gerko: Ze willen gewoon alles van je weten teneinde je op den duur overbodig te maken. Zo begrijp ik dat de plaatjesverzamelingen die je soms moet aanklikken om te bewijzen dat je geen robot bent, worden gebruikt om robots plaatjes te leren herkennen. Tja . Lees Yuval Noah Harari voor meer inzicht over de volgende stappen die zullen worden genomen om de mensheid af te schaffen. Redelijk saaie boekjes die je terug doen verlangen naar de paardentram of in mijn geval naar de cassetterecorder.

  4. Soms denk ik ook wel eens dat Google e.d. reuzen op lemen voeten zijn, met een gouden hoofd en iedereen maar ‘hosanna’ roepen bij iedere nieuwe gadget, toch een wat zilver/ brons-achtig gevoel bij de pay off, iets ijzerigs bij de consequenties en een ‘ach stik toch’ als de verveling en de leegte toeslaan. Bovendien, maar-getuige de vragen-niets wat je niet al weet. De verbazing van je schoonmoeder was er natuurlijk ook al geweest toen het eerste paard een kar ging trekken of toen een pickup precies 78 toeren per minuut wist te draaien. Fundamentele scepsis heet dat/

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *