Ga naar de inhoud

No robot

De robot staat in de aandacht deze week, waarbij uitdrukkelijk gewezen wordt op zijn beperkingen.

Maar als je na twee weken ongedisciplineerd vakantie vieren weer moet werken, merk je pas hoe goed gedresseerd / gerobotiseerd de werkende mens is. Mijn gebruikelijke ochtendprogramma werkte ik in een stief halfuurtje af, van wekker tot voordeur.

Maar deze eerste werkdagen blijk ik totaal ontregeld. Slaapdronken en slap. Voorwerpen als fietssleuteltjes, broodzakjes, tandenborstel en lichtsetje deserteren of duiken slinks onder. In het schemerduister van mijn woning tast ik mis, mors, struikel, stuntel en bots. De CD blijft hangen, de WC trekt niet door. Is het een complot? Natuurlijk regende het al twee ochtenden, zodat ik terug naar binnen moest om me in een regenbroek te wurmen. Mijn 30 minuten liepen zo uit tot 40.

Was ik maar een robot… Op school was het daarna ook lastig wennen aan het opgevoerde ritme. Maar tussenin – tijdens mijn fietstocht, juist na zo’n sadistische regenbui – zijn er onverwachte momenten van glorie. Bij Santpoort-Noord, of de Ruïne van Brederode. Dan knijp ik in de remmen en trek de camera.

santpoordnoord2

.

Bij Santpoort-Noord (zoek het kerkspitsje)


zonnetakken

.

brederode2

.

Paars PS In de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *