Ga naar de inhoud

Discobol

Is er een Italiaanse topregisseur in de zaal, dacht ik halverwege het feest, zo eentje die vijftig jaar geschiedenis virtuoos in een avondvullende familiesaga perst?

Een van mijn beste vrienden viert zijn verjaardag met grote regelmaat – afgerond eens per jaar – en dat al zolang ik hem ken. Familieleden en vrienden van heinde en verre worden uitgenodigd. Gisteren werd hij 75 (en zijn lieve vrouw 65). In de late jaren zeventig duurden de feestjes tot een uur of vier ‘s ochtends en ieder jaar daarna gemiddeld 10 minuten korter – reken zelf maar uit.

Denk niet dat ik erover klaag! Om te beginnen had ik het uitstekend naar mijn zin gisteren (van eten en drinken wordt traditioneel veel werk gemaakt), maar voor mijzelf hoeft het ook niet meer zo woest. Ik blijf me wel bewust van het contrast met vroeger natuurlijk, maar het heeft anderzijds iets moois om te zien dat je gelijke tred houdt met je generatiegenoten. Veertig jaar is lang; sommige gasten zie ik alleen op die feestjes. Sommigen moet ik in gedachten restaureren, een kleurspoeling of een verjongingskuur geven om ze te herkennen. Degenen die ik ooit voor hip en hot hield hebben aan glans en lenigheid verloren: wie 20 jaar geleden 25 was is nu – reken zelf maar uit.

Denk niet dat ik erover klaag! Maar je hebt weet van een kwaal bij die, meerdere operaties bij een ander, van tegenslagen, scheidingen en uphill battles. Ook een paar lege stoelen hier en daar, het lot doet niet aan vrijstellingen. Maar de oudjes deden het ondanks alles nog goed gisteren. Er werd gedanst. De zoon van de jarige heeft een vrolijk bandje dat heupen stram en soepel in beweging bracht.

.

disco2

.

Er hupsten op een gegeven moment vier generaties rond in dat zaaltje, van wie de jongsten nog nooit een disco-bol hadden meegemaakt en gefascineerd de bewegende lichtjes achtervolgden. Tieners tienerden en twintigers straalden uit dat ze geloofden de toekomst. Ja, zo moeten feestjes zijn, stelde ik vast toen ik om tien uur thuiskwam.

8 reacties op “Discobol”

  1. Zonde om bij zo’n geslaagd feest al om kwart over negen het licht uit te doen.

  2. Marius (RaDa-reda)

    @Henk Sloos: Nee, nee… Het begon om ‘s middags 4 uur, het was allemaal precies goed zo.

    Was je niet blij met de autovrije Ziggo-man trouwens? Bijval in de strijd!

  3. Dank voor dit mooie verhaaltje, wij hebben er ook erg van genoten. Op naar het volgende lustrum.
    En Henk, vroeger waren de feestjes van 21.00 tot 03.00 uur, en nu van 16.00 tot 22.00 uur. Niets veranderd!

  4. Bedankt voor de mooie beschrijving van een zeer geslaagd feest waar mijn dochter van 2 (zie foto) met mijn oom van 75 danst. Genieten! Liefs, Anne

  5. Wat een leuk verhaal en ik vond het een prachtig feest met prachtige, lieve mensen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *