#Baudexit

Column Straatjournaal mei ‘19

‘Geef Beverwijk maar terug aan de natuur’ luidt het refrein van een vrolijk liedje van Johan Hoogeboom en ik moest eraan denken toen ik de uitslag van de Statenverkiezingen onder ogen kreeg.

Zelfs mijn eigen duffe Haarlem is niet meer zo populisme-proof als weleer, maar vergeleken met de rest van onze naar rechts rukkende provincie was het heilig. Bar en boos was het boven het IJ. Forum voor Democratie werd de grootste in Velsen, Waterland, Zaanstad, etc. Om van dat maffe Volendam (40%) maar te zwijgen.

Kunnen we het Noordzeekanaal niet héél diep uitdiepen, brieste ik, de Afsluitdijk doorknippen bij Den Oever en dan dat hele zompige gebied tussen Beverwijk en Den Helder afduwen richting Groenland, om daar ergens een nieuw leven te beginnen als eiland? Onder de naam Boreaal-Holland, ik noem maar wat? Gezellig, oikofielen onder elkaar? En als ik toch bezig was – in mijn wraakfantasie dan – het van oudsher smoezelig rechtse Zandvoort (25% FvD) kon ik eraan vastplakken als bonus-schiereiland. Opgeruimd staat netjes! Texel (19%) was al een eiland, dat scheelde weer.

Pas de volgende ochtend, enigszins bedaard, besefte ik dat het succes van Baudet niet tot naburige gemeenten beperkt was gebleven en dat mijn Deltaplan in de praktijk een hoop werk zou betekenen. Als ik alle gemeenten in het land moest uitspitten waar FvD de grootste was, hadden we genoeg eilanden voor een archipel en zou de Nederlandse kaart eruitzien als in de Vroege Middeleeuwen, voordat de Haarlemmermeer (21% FvD), Schermer, Purmer en Beemster waren drooggelegd.

Thierry Baudet is een pedante kwast, wiens dubieuze politieke kleur ik (om bij zijn eigen terminologie te blijven) graag homeopathisch verdund zou zien, maar ach, troostte ik mezelf, die ijdeltuit tuimelt binnenkort wel van zijn zelf opgerichte voetstuk en dan is het hopelijk uit met de verafgoding. #Baudexit

De gevestigde Noord-Hollandse partijen dachten er kennelijk hetzelfde over; die likten hun wonden en sloten de gelederen. Informateur Hans Smits concludeerde in een lelijke zin ‘dat de kans op programmatische overeenstemming tussen Forum voor Democratie en andere partijen waarmee een coalitie kan worden gevormd zeer gering, zo niet onmogelijk is.’ Derhalve was het aan de rest om onderling de Gedeputeerden te verdelen. Over tot de orde van de dag?

Me dunkt, dat zou een zware vergissing zijn, al valt er natuurlijk geen goed garen te spinnen met een schertsfiguur als FvD-lijsttrekker Johan Dessing, assistent luchtverkeersleider en tijdens de gehele campagne onzichtbaar. Aan diens charme en overtuigingskracht was het beslist niet te danken dat de partij 180.000 stemmen kreeg. Maar waaraan wel? Vergeet niet, de sleetse PVV vergaarde er in Noord-Holland ook nog een slordige 65.000 (bij een opkomst van 53%).

Ik heb net Dansende Beren gelezen, waarin journalist Witold Szablowski praat met inwoners van voormalige dictaturen: Polen, Bulgaren, Cubanen, Albanezen. De nieuwe ‘vrijheid’ van het neoliberalisme ervoeren zij niet als een zegen; zelfs als de levensstandaard was gestegen, hadden ze ingeleverd aan trots en waardigheid. Niet onbelangrijk! Ik vroeg me af hoe het ervoor stond met het zelfrespect van ons Noord-Hollanders. Wie voelden zich (terecht of onterecht) gemangeld, betutteld, vergeten, overbodig? Slaaf van een onrechtvaardig systeem of slachtoffer van omstandigheden buiten hun invloed?

Gepensioneerden, woningzoekenden, filerijders en forenzen, Nuon-klanten, onderwijzers, verplegers, artsen, brandweerlieden en politie… oei, het ging best hard! Niet alle ontevredenen stemmen FvD maar toch… Boeren, vissers, rokers, alle inspectiediensten, pechvogels onder de rook van Tata of de decibellen van Schiphol, kleine ondernemers, iedereen met nieuwe windmolens of flats aan de horizon, met veel Airbnb in de straat of coffeeshops. Postbodes en schoonmakers. Werknemers met kortlopende contracten en tirannieke apps. Negen zetels voor Thierry? Zoveel was het eigenlijk niet, bij nader inzien.

Paars P.S. : in de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen.