Qua theaterbezoek beleefde ik mijn avontuurlijkste tijd toen ik in de Morinnesteeg woonde, naast de oude Toneelschuur. Laagdrempeliger kon haast niet. Vaak keek ik om 8.15 uur wat er speelde en floepte op het laatste moment naar binnen – op de bonnefooi.
Ik heb het niet zo op (leeg)plannen, reserveren en vastleggen. Gisteren attendeerde de huisdichteres me op de komst van cabaretier Pieter Derks naar de schouwburg. Voor wat het waard is. Zij had de show al gezien, erg leuke humorgrapjes had ie. Maarruh… 5 maart?!?
De zaal was al grotendeels vol, dus uit meelij met Pieter hoef ik het niet te doen. En iets in mij verzet zich hevig tegen zo’n verre boeking. Het voelt als hybris: wat kan er allemaal niet gebeuren in negen maanden? Over hoeveel bananenschillen kan ik nog uitglijden in die tijd? In hoeveel sloten tegelijk lopen of liggen? Nee, nee, nee! Het zal erop uitdraaien dat ik me op 4 maart op de wachtlijst laat zetten. Voor wat het waard is…
.
.
Strakke gezinsplanning aan de Schotersingel
PS Een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen? Abonneer je via ‘Over RaDa’ of in de zijbalk.