De natuur laat zich niet kisten, zou je kunnen denken. In New Scientist lees ik over ‘superweeds’ – onkruidsoorten die ongevoelig zijn voor alle bestrijdingsmiddelen die erop worden losgelaten. De vraag is niet of ze er komen, maar wanneer.
Vergelijk het met antibiotica en superbacteriën. Het lijkt logisch ook: als je enorme sojavelden jaar in jaar uit met hetzelfde gif besproeit, komt er op een gegeven moment een gras, kruid of netel met een mutatie waardoor zelfs glyfosaat niet meer baat (baat voor de boer). Blackgrass is een voorbeeld van zo’n plant die stug doorgroeit en hele velden overwoekert. De Nederlandse naam? Duist.
Vanochtend in Bloemendaal zag ik een man zijn werk doen. Hij deed het in de middenberm – in opdracht, mag ik aannemen. Oorbeschermers op en er waren meer redenen waarom ik afzag van een interventie. Laat die klaprozen toch staan, had ik willen roepen.
.
.
Ben ik een klimaathystericus? Een kleffe klaproosfluisteraar?
.
.
Of mag je het ook gewoon zonde vinden van die mooie bloemen?
.
.
Toen ik ‘s middags terugreed was het werk af. Het wachten is op de mesbestendige klaproos. De superpoppy.
Paars P.S. : in de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen. EN ik zit (in ieder geval de komende maanden) op Facebook.
Zo jammer inderdaad dat voor deze klaprozen niet geklapt wordt, terwijl ze zo prachtig kleur geven aan de saaie berm…
Heet het clap rose in het Engels?
De KLEPELMAAIER stroke again …
Dank je wel, Marius , voor dit tamelijk stil protest en eerbetoon. In welke berm nam jij dit precies waar ? Misschien we er een klein monumentje oprichten voor de gevallenen ?
Ja, zonde van de klaprozen.
Maar wat is nu de relatie van dat maaien met bestrijdingsmiddel-resistent onkruid?
@O’geer: we zijn weer eens ondeugend?
@Julia: langs de hockeyvelden in B’daal
@Hans Valk: in het mesbestendige onkruid (far stretch of the imagination – ik geef het toe)
Ik en mijn medezwemmers delen je verontwaardiging onvoorwaardelijk. Maar je gaf zelf de verklaring bij het aantreden van het kabinet Rutte -Samson. Rutte gaf daarbij als motto “snoeien om te groeien” . Waarbij jij een aantal alternatieven gaf waarvan ik ‘ maaien om te graaien heb onthouden’ . En die laatste in combinatie met Bloemendaal lijkt me een afdoende verklaring.
Ik stel voor dat we een Bloemendaalse actiegroep in het leven roepen teneinde (‘s nachts lijkt mij het beste) de bermen opnieuw in te zaaien ( “zaaien om te verfraaien” als werktitel)