Kevers en andere insecten hebben een exoskelet; mensen met beenprotheses soms ook en de verwachting is dat beoefenaars van zware beroepen er in de toekomst een zullen dragen ter aanvulling van de eigen spierkracht.
En vandaag zag ik er een bij een pand op de hoek van de Nicolaas Maesstraat en de Hondecoeterstraat (020) waar de pui van een gebouw gespaard moest blijven, in tegenstelling tot de rest. De rest was weggesloopt en -gesleept, de pui werd overeind gehouden door een stalen constructie. En wat voor een!
Ik prak de foto’s hieronder, zonder quasi-bouwtechnisch commentaar. We liepen een rondje om het bouwterrein en mijn bewondering voor de mannen van de firma IJskes werd allen maar groter.
.
.
.
.
.
.
Paars P.S. : in de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen. EN ik zit (in ieder geval de komende maanden) op Facebook.
Terwijl je zou zeggen, kan je die muur niet veel goedkoper opnieuw opmetselen? Zo ingewikkeld is die vormgeving nou ook weer niet. Want dit zal een eurootje kosten, zo’n stalen constructie. Maar indrukwekkend is het wel.
@Marius: qua quasi-bouwtechnisch commentaar nog even dit: het woord “pui” wordt hier helaas verkeerd gebruikt. Een pui is altijd onderdeel van een gevel. Terwijl het bij je foto’s om een complete gevel gaat. Een pui is vaak niet meer dan een groot kozijn, vaak verdiepinghoog en een aantal meters breed, maar het is nooit een complete gevel.
@Paul Betgen: laten we er even vanuit gaan dat de staalconstructie die hier is gemaakt even duur is als het volledig opnieuw opbouwen (reconstrueren) van de getoonde gevel (wat ik overigens niet denk, maar dit terzijde), dan missen we toch één aspect van de originele gevel, namelijk precies dat: de nieuwe gevel is niet meer origineel. Daarmee vervalt de monumentale waarde en wordt de gevel gereduceerd tot decorbouw. Dit nog even los van de vraag of het benodigde materiaal zomaar op de bestaande bouwmaterialenmarkt kan worden gevonden. Daar zit waarschijnlijk ook een prijskaartje aan.
Waarschijnlijk was dit pand geen rijks- of gemeentelijk monument, want de bescherming daarvan strekt zich meestal ook uit tot het interieur, maar de Amsterdamse Monumentencommissie zal met het behoud van de originele gevel best blij zijn geweest, vermoed ik.
De stalen constructie (het exoskelet) is systeembouw en dus geschikt voor meermalig gebruik. Deze bouwmethode werpt echter wel de vraag op wat je nog onder “origineel” kunt verstaan. Bij de bouw van de Apple winkel in de Grote Houtstraat werd dezelfde methode toegepast terwijl achter de originele gevel, en op de begane grond, een volledig hedendaags gebouw werd neergezet. Zo bezien is deze vorm van façadebouw onechter dan de Venetiaanse imitatie gebouwen in Las Vegas. Daar is alleen de gevel nep terwijl hier het hele gebouw, met uitzondering van de gespaarde gevel, nep is.
De NEP-schaamte is als sneeuw voor de zon verdwenen met het postmodernisme. Begrippen als authentiek en origineel zijn aan deconstructie ten prooi gevallen. Deze reconstructie is dus nep-nep.
@Henk Sloos: over wat hier precies meer en minder nep is kun je lang twisten. Zelf geef ik toch de voorkeur aan het behoud van de oude gevel boven het opnieuw opbouwen met nieuw materiaal. Deze gevel en het daarin verwerkte materiaal heeft het begin van de vorige eeuw gezien. Misschien heeft iemand die allang dood is zijn naam nog ergens in één van de bakstenen gekrast, of zit er nog een kogelgat uit de tweede wereldoorlog. Dat kun je afdoen als een emotioneel argument, maar een nieuwe gevel heeft dat patina niet.
Over het post-modernisme wil ik eigenlijk liever niks kwijt. Ik beperk me tot de mening dat de theorie erachter grotendeels gelul is en dat het bovendien nogal fnuikend is geweest voor wat ik altijd ‘zindelijk’ denken noem.
Mooie column met nog mooiere reacties.
Oeh, stof tot nadenken. Merkwaardig toch dat het onvoorspelbaar is welk RaDa stukje de toetsenborden van de intelligentsia in beweging brengt.