Ga naar de inhoud

Privacygevoelig

De alarmerende HD-kop ‘Marius ging alleen met woorden graf in’ ging gelukkig niet over mij, maar over de ‘eenzame uitvaart’ van naamgenoot Marius Schippers. Het betreft een voor Haarlem nieuw, waardevol initiatief voor stadgenoten die sterven zonder familie, vrienden of kennissen (zes à tien per jaar).

Dichter van dienst Bas Belleman nam het op zich de plechtigheid een minimum aan cachet te geven, met als enig aanknopingspunt dat de ongooglebare Schippers werd gevonden door iemand voor wie hij een boodschap zou doen.

Om privacy-redenen mocht Belleman de woning niet betreden, wat zijn taak aanzienlijk bemoeilijkte. Nog iets, een uitvaartvereniging bladert niet door adressenboekjes van de overledene in de hoop alsnog bekenden op te snorren. Het is het soort formele opstelling (fijngevoeligheid wil ik het niet noemen) dat mij tegen de borst stuit. Het gedicht eindigt met de tedere strofe Ja, hoe zijn lange leven is verlopen,/ Ik mocht het nu niet weten. / Maar wie een boodschap doet / Die is het leven niet vergeten.

In een ander artikel in het HD-regiokatern wordt de privacy-gevoeligheid juist uiterst nonchalant benaderd. Het gaat over de toegenomen overlast door huurders met psychische problemen. Je zal er maar een zijn… En je zal er maar een naast je hebben wonen. Verslaggever Jacob van der Meulen gaat uitvoerig in op de perikelen die de Kosovaar ‘Zilver’ veroorzaakt in de Blinkertlaan, een stil straatje in het Ramplankwartier. Hij praat onverstaanbaar, schreeuwt naar voorbijgangers, draait luide muziek. De woningcoöperatie ‘bouwt een dossier op’. Zilver valt onder zorginstelling RIBW, die hem begeleidt, zo goed en zo kwaad als het gaat. Bij een incident werd een mes in beslag genomen en moest de man door de politie in bedwang worden gehouden. Niets dan narigheid dus.

Maar ik had het over privacy. Je hoeft geen Sherlock Holmes te zijn om Zilver op te sporen. De verslaggever gaat – blocnote in de aanslag – op huisbezoek, vermeldt welke poster er bij de deur hangt en citeert de tirade die hij naar zijn hoofd krijgt. Alsof het nog niet genoeg is, drukt de krant een door een buurtbewoner genomen foto af waarop twee agenten Zilver in een judoklem hebben. Zijn achterhoofd is goed zichtbaar. Dat had van mij wel wat kieser gekund. Nee, wat ik bedoel is: waar is het in vredesnaam voor nodig?

.

schotersingel

.

Paars P.S. : in de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen. EN ik zit (in ieder geval de komende maanden) op Facebook.

6 reacties op “Privacygevoelig”

  1. Is er ook een linkje (of iemand die het gedicht hier wil copy/pasten) beschikbaar van dat Eenzame Uitvaart gedicht van Bas Belleman?

  2. Marius (RaDa-reda)

    @Rigoreus: het beste wat ik heb is een screen image. Als je een mailtje stuurt naar marius.jaspers-enverdergmail kan ik het je leveren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *