Ga naar de inhoud

Luiletterdag

‘Wat bewegen is voor het lichaam, is lezen voor de geest’, zo besluit René Diekstra zijn HD-column van vanochtend.

Het is een oproep aan volwassenen (en dan vooral de kinderhouders/-hoeders onder hen) om het goede voorbeeld te geven. Bij voorbeeld door ‘beeldschermloze dagen’ in te stellen. Wie kan daar tegen zijn? De gekozen term vind ik minder – die suggereert toch dat je jezelf iets prettigs ontzegt. Is ‘Luiletterdag’ een alternatief?

In mijn eigen luilekkerland heerst een verkoudheidsbacil. Maar na twee dagen gedwongen banklegerigheid heb ik inmiddels dat aangename stadium bereikt dat het lichaam nog niet staat te trappelen om iets anders te doen dan kuchen en sniffen en de geest afleiding zoekt in een boek.

Na Ulysses had ik niet gedacht ooit nog dagenlang op andermans stream of consciousness mee te willen drijven, maar ineens was daar Ducks, Newburyport van Lucy Ellmann. Hersenspinsels en –maalsels van een huisvrouw uit Ohio in Trumps Amerika. Ik ben pas op blz. 40 van de dikbedrukte 998 (het bestaat ook nog eens uit slechts acht zinnen!) maar ik heb zin in de rest van het boek, dat toevalligerwijs een leuk setje vormt met de doos tissues die het de komende week gezelschap houdt.

Jammer dat er geen kinderen zijn die mij mijn voorbeeldfunctie voorbeeldig kunnen zien uitoefenen.

.

newburyport

.

Paars P.S. : in de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen. EN ik zit (in ieder geval de komende maanden) op Facebook

5 reacties op “Luiletterdag”

  1. En toch is ‘stream of consciousness’ een erg interessant onderwerp, niet alleen als literaire stijl (Joyce, Woolf, Proust en dus ook Ellmann, wier vader o.a. een prachtige biografie van Oscar Wilde heeft gesschreven) maar ook als filosofie. Met name Henri Bergson (aangetrouwd familielid van Proust) heeft zich sterk gemaakt voor het bestaan van het zgn. exogene geheugen dat als een stroom van alles waarvan je je bewust van bent geweest in de tijd blijft voort bestaan. Het zich herinneren vanuit die stroom wordt helaas (?) stelselmatig onderdrukt door het bewustzijn, tenzij het nuttig is voor het een of ander in het concrete nu. Af en toe glippen er wel onnutte herinneringen doorheen; je betrapt jezelf dan op mijmeren (bij Proust glipten er zo’n 1000 pagina’s doorheen).

  2. Julia Henneman

    dagen … VRIJ van digitaliteit ?

    ZALIG HIJ OF ZIJ DIE LEEST :
    DIE KAN REIZEN IN DE GEEST !

    rijmde ik ooit Sinterklaas-gewijs ( toen vierden we dat fascistische feest nog ) voor mijn moeder zaliger …

    ZALIGE Kerstdagen gewenst, allemaal, X Julia

  3. Misschien is het dan tijd voor een boek, “Het Beste uit eenzesde eeuw RADA” dan ben je schermvrij en online

  4. Mooi, dat gedicht over die arme Ted Hughes Marius. Het bezit van een extern geheugen houdt overigens niet per se in dat iedereen daar zomaar doorheen kan fietsen om iets van zijn of haar gading op te pikken. Alleen de eigenaar heeft de sleutel (en wie weet, Poetin).

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *