Ga naar de inhoud

Loutje

Vanmiddag presenteerde Wim Cerutti zijn nieuwste boek, toepasselijkerwijs in de crypte van de Koepelkerk Nieuwe Bavo: De weldadige hofjes van Pieter Janszoon Codde en Nicolaas van Beresteyn in Haarlem.

Ik was anders heus ook wel gegaan, maar ik kijk dezer dagen met andere ogen naar dit soort uitgaven. Om mijn carrière af te bouwen heb ik de redactie op me genomen van een lustrumboek over mijn oude school, Gymnasium Felisenum (70 jaar oud). Het is niet dat ik er spijt van heb, maar ik had niet beseft wat een karwei het zou zijn. En wat een amateur ik ben (nonchalant, inaccuraat, onsystematisch, hapsnapperig, impultuïtief).

Vorige week kwam ik Wim Cerutti tegen (hij woont vlakbij) en … nee, ik viel hem niet snikkend in de armen, maar wel steeg al babbelend mijn toch al niet geringe ontzag voor hem. Hoe deed hij dat, met die kaartenbakken, Excel-sheets, schoenendozen, ordners, CDroms en verschoten foto’s? En hoe bracht hij het geduld op voor al dat monnikenwerk? Zijn nieuwe boek bevat 325 voetnoten, een bibliografie, negen bijlagen en een verantwoording van alle afbeeldingen. Niks bijzonders, zou je denken, dat hebben zoveel boeken. Tot je zelf met dat bijltje moet hakken.

Bij onze ontmoeting prees ik de vormgeving van het recente boek van stadsarcheoloog Anja van Zalinge, Zesduizend jaar Haarlem. Schitterend! Bij een bezoekje aan onze drukker had ik het op tafel gelegd met de woorden ‘kunnen jullie zoiets ook maken?’ Ah… Uitgeverij Loutje, wist Wim. Daar zat hij zelf immers ook!

En nu sla ik maar eens aan het lezen. Het Hofje van Beresteyn bezat ooit vier Frans Halsen en verkocht die voor klinkende munt, onder meer aan Mathilde Rothschild in 1892. Hoezo Nationaal Kunstbezit? Dat moet een sappig verhaal zijn om mee te beginnen.

.

Cover-Codde-en-van-Beresteyn-Voor-CMYK

.

Paars P.S. : in de zijbalk kun je je abonneren op het RaDa – je krijgt dan een emailbericht zodra er een nieuw stukje is verschenen. EN ik zit (in ieder geval de komende maanden) op Facebook

2 reacties op “Loutje”

  1. Erg leuk stukje, Marius.
    Mijn uitgever Loutje zou best het Velisenumboek willen uitgeven, denk ik.
    De verkoop aan Mathilde was overigens in 1882, niet 1892. Ja, je zei het van jezelf al: inaccuraat en nonchalant!

  2. Ha Wim! Maar het boek van het Felisenum (niet Velisenum – het overkomt zelfs jou) is al ondergebracht en ik heb na het zien van het eerste ontwerp alle vertrouwen in de opmaak). Dat boek van Loutje over het Schoter krijgt trouwens ook een goede pers.
    Laat maar weten als je wilt dat ik het jaartal verander in het stukje.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *