Straatjournaal februari ’24 Ik weet niet of ik daar nou blij van word… SIRE gaat zich met ons kwakkelende psychisch welbevinden bemoeien. De Stichting Ideële Reclame gooit er in een nieuwe campagne een dozijn tips tegenaan die de burger moed moeten geven. Hebben jullie even? Zoek de verbinding op Denk aan de mooie dingen Je kunt vaak meer dan je denkt Stel jezelf een doel Fantaseer over je hoop Enzovoort,… Lees verder »Blij van SIRE?
‘De mensen zouden hun eigen ontroering eens wat minder serieus moeten nemen’ mag ik mijzelf graag citeren tijdens emo-tv (is er nog andere?) als de tranen weer eens rijkelijk biggelen. Er ligt dan een droom aan diggelen, een leven is compleet verwoest, een overmoedige pirouette is mislukt. Een 16-jarige danser(es) heeft de voorronde van Heel Holland Hupst of Divamania (SBS8?) niet doorstaan en de Toekomst kan wat zo’n geknakte deelnemer… Lees verder »Oekraïne-dag
Vakmanschap is meesterschap, wisten ze al bij Grolsch en het is altijd een speciaal genoegen mensen aan het werk te zien die iets doen wat ze helemaal in de vingers hebben. Zondag in het Langhuus slalomde Tommy Wieringa soepel door de 480 pagina’s van Nirwana. Tien minuten voor aanvang reed hij het dorp binnen (op uitnodiging van de Vrienden van de Nicolaaskerk), parkeerde de auto en even later was hij… Lees verder »Vakmanschap
Ik heb het ook maar uit de krant (Trouw , 24 januari), maar het schijnt geen taboe meer te zijn om te zeggen dat Nederland vol is. Nu de Staatscommissie Demografische Ontwikkeling 2050 heeft geadviseerd in te zetten op gematigde bevolkingsgroei, veren hele volksstammen verheugd op (vijftigste-generatie Batavieren, verre nazaten van de wilde Kaninefaten, verstokte Tubanten, frisse jonge PVV’ers). Zie je wel! De problematiek is taai en complex, dus ik… Lees verder »Kleine stukje aarde
Gisteren keek ik naar een praatprogramma van omroep MAX. (Nee, dit was niet de eerste aflevering in de reeks zeer, zeer, zéér korte verhalen.) MAX dus. We vielen er rond half zes in, op het moment dat een jonge biologe de kijkers warm maakte voor de Nationale Tuinvogeltelling van aanstaande zondag, met sijs, hop, mus en kneu. Goudhaantjes misschien ook. Wat een leuke vrouw, zwijmelde ik. Intelligent, welbespraakt, expressief, een… Lees verder »Blauwe stropdas
Een lunchpauze-uitlaatservice komt er niet aan te pas; ze lopen onaangelijnd, volgen automatisch de vaste looproute en houden zich goed gedresseerd aan het groepstempo. Zo rond half een verschijnen ze in het straatbeeld: kleega’s en kleegaatjes met een zittend beroep. Overwegend ambtenaren van het gemeentehuis, maar ook personeel van assurantiekantoren en belastingadviseurs vertoont zich rond dat tijdstip buiten, bij daglicht, in ongefilterde lucht. Soms stel ik me voor dat de… Lees verder »Pauzewandelaars
Ontkennen baat niet, ‘vergrijzing’ is binnen de PAVOHOVAHA (onthoudt die naam!) tot op heden nooit een vlammend thema geweest. Traditioneel zijn wij altijd een partij geweest voor oudere junioren en jongere senioren die hun bloeddruk serieus nemen en hun hartslag als het even kan onder de zestig houden. Voor wie ons niet kent (ik geef toe, de propagandamachine heeft de laatste jaren niet op volle toeren gedraaid en bij de… Lees verder »Slakkenmeisjes
Vorige week dompelde ik me onder in de absolute duisternis van Prophet Song, de dystopische roman van Paul Lynch die de 2023 Man Booker Prize won. Literair is het een meeslepend (zij het tamelijk lastig) boek. Ik moest het af en toe wegleggen om bij te komen. Het speelt in een modern Ierland, waar een totalitair regime aan de macht is gekomen, dat steeds krachtiger zijn stempel drukt op het… Lees verder »Doemprofetie
De schaatskoorts mocht zich in warme mediabelangstelling verheugen deze week. Hoe anders lag dat met een ander diepgeworteld verlangen: het ijsvandalisme. Want zodra ergens een vliesje natuurijs schuchter aangroeit, is de suizende baksteen nabij. Om te kijken of ‘het al houdt’? Daar trapt niemand in. Het geeft een pervers soort bevrediging als jouw baksteen een wak slaat in de tot dan toe ongerepte glanzende ijsvloer, of er een fikse ster… Lees verder »IJsvandalisme
Wat is menselijker dan diep in de donkerste nacht een onnodige, irrationele online-bestelling plaatsen waarvan je direct na de laatste bevestigingsklik of -tik vermoedt dat je er ‘s ochtends al vóór de koffie spijt van zult hebben? Reclames zijn net virussen: de wereld is ervan vergeven maar de grote meerderheid ketst kansloos af, glijdt onschuldig langs je heen – hun doel gemist of nooit bereikt. Maar net als virussen blíjven… Lees verder »Ui-forie