Soms wil je je intuïtie al te gretig gelijk geven. Vorige week was Thomas Verbogt te gast op de jaarlijkse schrijversavond van mijn school. Ik liep toevallig achter hem op weg naar de aula en meende aan zijn loopje een heel oeuvre af te kunnen lezen. Op de buitenkant van de voet. Beetje stram in de heupen, geen swagger en schwung. Alsof hij net had leren lopen. Ahum, Verbogt maakte… Lees verder »Verbogt
Hoe groot en gevaarlijk moet een stad minimaal zijn om als locatie te dienen voor een detectivereeks? Die vraag rees toen ik vanochtend las in Rebus’s Scotland van Ian Rankin. Over een paar weken ga ik met school naar Edinburgh en bij het inlezen (Google ten best books about…) struikelde ik over boeken van Ian Rankin, wiens personage Inspector Rebus in de Schotse hoofdstad opereert. Ik las Knots and Crosses,… Lees verder »Bavomoorden?
Om het weggezakte Duits een beetje op te halen kocht ik voor mijn trip naar Flensburg een boek van de Keulse schrijfster Elke Heidenreich, van wie ik nog nooit had gehoord. Korte stukjes – anekdotisch, autobiografisch (?), spits, wrangkomisch; soms doet ze denken aan Lydia Davis. Columns, verhalen? Ik lees Alles kein Zufall met veel genoegen. Van Heidenreich zijn als ik het vluchtig natrek alleen twee kinderboeken in het Nederlands… Lees verder »Lakschoenen
Noem het ontsnobbing, noem het hersenverweking (of liever nog noem het voor de verandering eens helemaal niks!) maar op mijn leesmenu stonden deze zomer ineens enkele detectives. Voor mij praktisch onontgonnen gebied (zoals ik nog nooit in Afrika, Australië of Azië ben geweest). Zo ontdekte ik Edmund Crispin (The Moving Toyshop, uit 1946, opgedragen aan Philip Larkin), met een professor uit Oxford als hoofdpersoon/speurder. Een genot om te lezen door… Lees verder »Mug shots
Gisteren raasde en tierde het RaDa hier met onkarakteristiek schuim op de bek tegen de drie pagina’s in het NRC over ‘ons’ veranderende leesgedrag. Het zwaartepunt van dat vreugdeloze artikel lag bij verkoopsucces – de Toptiens, de prijzenjacht, de verfoeilijke recensiebolletjes en ***; bij de homogenisering van de smaak, met dank aan de DWDD en uitgeverijen die hun auteurs groomen voor hun doorbraak naar literaire (liefst internationale) faam. LEES LOKAAL… Lees verder »Thomas Beijer
Bij het begin van de Boekenweek beleef ik meer literair plezier aan De Haarlemmer (een wekelijkse uitgave van de Buijze Pers) dan aan NRC Handelsblad. Bij laatstgenoemde naast de reguliere boekenbijlage drie pagina’s over bestsellers en worstsellers, verkoopcijfers (dalend bij de Nederlandse literaire roman), het aantal lezers volgens CPNB (dalend) en de invloed van het almachtige boekenpanel van DWDD. Over Big Data (de nieuwe goden, vandaar de hoofdletters) die uitgevers… Lees verder »Verlieslatend
Ik had al weet van het bestaan van het Grote Gastenboek voordat ik het afgelopen zaterdag voor het eerst onder ogen kreeg – in zijn volle lijvigheid. Na afloop van een gemoedelijke voorleessessie bij boekhandel De Vries, samen met andere Haarlemse grootheden als Lucas Hirsch en Bas Belleman, werd de huisdichteres gevraagd om een van haar gevreesde poëtische impromptus. . . Terwijl zij talmde (verscheurd tussen ‘leuk om hier te… Lees verder »De Dikke de Vries
Haarlem kiest deze maand een opvolger voor Nuel Gieles, die zijn termijn van vier jaar bijna heeft volbracht. De nieuw te benoemen stadsdichter wordt een van vijf onlangs door de vakjury genomineerde kandidaten. Het publiek heeft nu tot 19 december om zijn voorkeur kenbaar te maken. Traditioneel gaat de verkiezing gepaard met uitbundig gekrakeel over de procedure en hoon voor het dilettantisme van de organiserende partij, de gemeente. Aan kinnesinne… Lees verder »Stadsdichter
Dat je al zo’n vijftig jaar romans leest, inmiddels met gerijpt inzicht en kritisch vermogen (mag ik hopen) en dat je dan in een scène belandt waarbij je denkt, nee toch, dit is al zó vaak gedaan (vooral in kinderboeken), ze (Scarlett Thomas) zal toch niet kiezen voor deze even onwaarschijnlijke als afgezaagde ontknoping???? Dat kán toch niet? Een nerdy twaalfjarig meisje dat gekrenkt en vernederd wordt door haar wiskundeleraar… Lees verder »Kritisch onvermogen
Vanochtend twittertripte ik naar een artikel in The Guardian over een te verschijnen essaybundel van de Engelse romancier J.B. Priestley (1894-1984), Grumbling at Large . Priestley? Die hoorde voor mij bij een oubollige generatie (Galsworthy, Somerset Maugham) waarnaar ik niet nieuwsgierig hoorde te zijn, maar in het artikel stond iets over de oppeppende werking van die essays dat perfect aansloot bij mijn verzuchting in Vakantieboek. Ik haalde bij Kobo een… Lees verder »Mopperkont