Uncategorized

Onbewust zie ik het tuinleven toch als een Nieuw Sociaal Contract. Ik (mens) hang vetbolletjes op, strooi broodkruimels, laat bladafval slingeren en faciliteer rommelige plekjes waar gewroet en gescholen kan worden door beestjes in wier aard dat ligt. Vogels mogen de aanwezige takken benutten. In ruil daarvoor verwacht ik dat er af en toe eekhoorntjes poseren, pimpelmezen aan acrobatiek doen bij de pindasnoeren en dat de heggenmussen zelfs bij rotweer… Lees verder »Sociaal contract

Straatjournaal februari ’24 Ik weet niet of ik daar nou blij van word… SIRE gaat zich met ons kwakkelende psychisch welbevinden bemoeien. De Stichting Ideële Reclame gooit er in een nieuwe campagne een dozijn tips tegenaan die de burger moed moeten geven. Hebben jullie even? Zoek de verbinding op Denk aan de mooie dingen Je kunt vaak meer dan je denkt Stel jezelf een doel Fantaseer over je hoop Enzovoort,… Lees verder »Blij van SIRE?

‘De mensen zouden hun eigen ontroering eens wat minder serieus moeten nemen’ mag ik mijzelf graag citeren tijdens emo-tv (is er nog andere?) als de tranen weer eens rijkelijk biggelen. Er ligt dan een droom aan diggelen, een leven is compleet verwoest, een overmoedige pirouette is mislukt. Een 16-jarige danser(es) heeft de voorronde van Heel Holland Hupst of Divamania (SBS8?) niet doorstaan en de Toekomst kan wat zo’n geknakte deelnemer… Lees verder »Oekraïne-dag

Vakmanschap is meesterschap, wisten ze al bij Grolsch en het is altijd een speciaal genoegen mensen aan het werk te zien die iets doen wat ze helemaal in de vingers hebben. Zondag in het Langhuus slalomde Tommy Wieringa soepel door de 480 pagina’s van Nirwana. Tien minuten voor aanvang reed hij het dorp binnen (op uitnodiging van de Vrienden van de Nicolaaskerk), parkeerde de auto en even later was hij… Lees verder »Vakmanschap

Ik heb het ook maar uit de krant (Trouw , 24 januari), maar het schijnt geen taboe meer te zijn om te zeggen dat Nederland vol is. Nu de Staatscommissie Demografische Ontwikkeling 2050 heeft geadviseerd in te zetten op gematigde bevolkingsgroei, veren hele volksstammen verheugd op (vijftigste-generatie Batavieren, verre nazaten van de wilde Kaninefaten, verstokte Tubanten, frisse jonge PVV’ers). Zie je wel! De problematiek is taai en complex, dus ik… Lees verder »Kleine stukje aarde

Gisteren keek ik naar een praatprogramma van omroep MAX. (Nee, dit was niet de eerste aflevering in de reeks zeer, zeer, zéér korte verhalen.) MAX dus. We vielen er rond half zes in, op het moment dat een jonge biologe de kijkers warm maakte voor de Nationale Tuinvogeltelling van aanstaande zondag, met sijs, hop, mus en kneu. Goudhaantjes misschien ook. Wat een leuke vrouw, zwijmelde ik. Intelligent, welbespraakt, expressief, een… Lees verder »Blauwe stropdas

Een lunchpauze-uitlaatservice komt er niet aan te pas; ze lopen onaangelijnd, volgen automatisch de vaste looproute en houden zich goed gedresseerd aan het groepstempo. Zo rond half een verschijnen ze in het straatbeeld: kleega’s en kleegaatjes met een zittend beroep. Overwegend ambtenaren van het gemeentehuis, maar ook personeel van assurantiekantoren en belastingadviseurs vertoont zich rond dat tijdstip buiten, bij daglicht, in ongefilterde lucht. Soms stel ik me voor dat de… Lees verder »Pauzewandelaars

De schaatskoorts mocht zich in warme mediabelangstelling verheugen deze week. Hoe anders lag dat met een ander diepgeworteld verlangen: het ijsvandalisme. Want zodra ergens een vliesje natuurijs schuchter aangroeit, is de suizende baksteen nabij. Om te kijken of ‘het al houdt’? Daar trapt niemand in. Het geeft een pervers soort bevrediging als jouw baksteen een wak slaat in de tot dan toe ongerepte glanzende ijsvloer, of er een fikse ster… Lees verder »IJsvandalisme

‘Ze doen maar’ kon ik altijd gemakzuchtig denken als het ging over nieuwerwetse sporten en fitnessrages. Die tijd is sinds de Stentor van gisteren helaas voorbij. Ontdek waar jouw vuur van gaat branden, adviseert Barbara de Loor uitgebluste lezers. ‘Pickleball’ bijvoorbeeld, een kruising tussen padel, tennis en badminton. Of ‘wall pilates’ (voor flexibiliteit, kracht en balans); en ‘exercise snacking’, waarbij je na ieder halfuur achter de comp even wegfloept en… Lees verder »Keep on rucking

Een goeie roetsj? Ja, uitzonderlijk goed en zelden roetsjte ik intiemer en genoeglijker een nieuw jaar binnen. We hadden afgesproken met vrienden, ze zouden hier blijven slapen. Bij de voorbereidingen (wij-de-bollen & beignets en jullie-de-bubbels?) viel tersluiks het woord ‘puzzel’ – een eufemisme voor ‘legpuzzel’, begreep ik. Duizend stukjes? Ik (argeloos als altijd) vond alles best; tegen 998, 1002 of 981.002 stukjes zou ik me evenmin hebben verzet. Het betrof… Lees verder »Puzzelroes