Lyrisch-satirisch sinds 2005, zo afficheert het RaDa zich. Soms lastig, die bipolariteit, maar op een vriesdag als vandaag, met een biljoen pixels extra in de lucht, is de keuze eenvoudig. Alles was mooi. Zo mooi dat de camera het amper aankon. Onze zintuigen lieten zich trakteren en dat het rustig was (zelfs bij het circuit) hielp daarbij ook. We liepen vanuit de stad naar het Kraansvlak bij Zandvoort (dat een… Lees verder »Rijp
Dat is nog eens je trekken thuis krijgen… Maandag schreef ik hier een vrolijk stukje over het verschijnsel ‘gevoelstemperatuur’, nog onwetend van de ontberingen die mij wachtten. We hadden in mildere tijden een uitstapje gepland naar Nieuwolda (Beerta, Scheemda, Kostverloren, Hongerige Wolf, Siddeburen – die hoek). Toen we boekten, hadden we nog het plan daarvandaan naar vrienden in Finsterwolde te wandelen. Een kilometer of twaalf, dat moest goed te doen… Lees verder »IJzig
We waren in Gent – hoe Nieuwjaarsochtend beter te beginnen dan met een wandeling? En we boften erg met een lokale gids/vriendin die spontaan mee wilde. Eerst wees ze ons plichtsgetrouw op een paar gave geveltjes en werden we meegetroond naar het Groot Begijnhof Sint Elisabeth. En natuurlijk, natuurlijk waren wij bereid ons te vergapen. Aan de strak gecoiffeerde bomen, aan de bemoste stenen muren en de heiligenbeeldjes her en… Lees verder »Dokken
Oftewel ditjes en datjes. Zo werd ik heel attent geattendeerd op een stukje in Trouw over ‘internetsensatie’ Co de Roodt. Verantwoordelijk voor de ontregeling van het openbare leven begin deze week. . . Co de Roodt bestaat echt, staat er. Dit in tegenstelling tot mijn geesteskind Ko de Roo, door mij opgevoerd als aanstichter van al het sneeuwverwant onheil maandag. Nul reacties van de Verzamelde Raarlemmers, dus nah… Zeker een… Lees verder »Bits and bobs
Daar stonden we dan op het door Unwetter treinloze Hamburg Hauptbahnhof***. Op de Deutsche Bahn-app hadden de drie eerstvolgende treinen naar Osnabrück in de dienstregeling rode kruizen. Pas om 16.45 uur stond er een zonder. Voor wat het waard was. Honderden gestrande reizigers hadden zich opgesteld in een rij die eindigde in het Reisezentrum. Wij doolden wat door het station en vonden een plekje in een cafetaria. Toen moest de… Lees verder »Gleisberen
De afgelopen vakantieweek waren we een paar dagen in Flensburg, bij de Deense grens. Gisterochtend stond de terugreis gepland, die mij via Hamburg en Osnabrück naar Haarlem moest brengen. De huisdichteres had nog een optreden met de Vorlesebühne in het verschiet in Wedel, een voorstad van Hamburg. ‘s Ochtends werden we door vrienden per sms gewaarschuwd dat het hommeles was met het spoor, door Unwetter waar wij finaal doorheen hadden… Lees verder »Redder
EU-commissarissen, zou het voor een beter onderling Europees begrip geen goed idee zijn alle continentale vluchten te verbieden en vervangen door treinreizen? Vorige week reisde ik via Berlijn naar het schitterende Poznan, waar we twee dagen doorbrachten. . . Daarna reisden we nog eens een hele dag door Polen, eerst naar Krakau en verder met een boemeltje naar Zakopane, aan de zuidgrens. Het landschap was tamelijk eentonig, en ze hadden… Lees verder »Andere landen
Goed, het Kraansvlak was nog maar tot 1 maart open en met een beetje geluk… En aan geluk had het ons niet ontbroken tot dusver (zie Grote Duinbeesten 1). We praatten mijn nicht bij over de wisenten en vertelden over onze schaarse ontmoetingen met deze schuwe Poolse oerrunderen (zie hier). Bij de omheining nam de huisdichteres zoals altijd de instructies nog even door. ‘Bewaar minstens 50 meter afstand…’ Als wisenten… Lees verder »Grote Duinbeesten (2)
In de RaDa-categorie Van A naar B (omzwervingen en trektochten) gaat het vaak over onze achtertuin, de Kennemerduinen. Ook gisteren waren we er weer, in gezelschap van Sylvia’s 19-jarige nicht, ex-paardenmeisje, nu studente. “Met een beetje geluk…” zei ik tegen haar. En ik had het nog niet gezegd of… Er stonden er drie te grazen. Het bleek de voorhoede van een langgerekte kudde, die langzaam naderde via het fietspad. De… Lees verder »Grote duinbeesten (1)
Een klassieker voor ons, deze wandeling van station Overveen naar Zandvoort, door de Kennemerduinen met tussenstop bij Parnassia. Parnassia is altijd anders, maar op de een of andere manier nooit goed. De keuken heb ik in de loop der jaren het hele pand door zien reizen, haardvuren verrijzen op ogenschijnlijk willekeurige plekken, de zelfbediening maakte plaats voor piepjonge obers en oobsters. Alles moet een moderne, dynamische bedrijfsvoering suggereren, maar vier… Lees verder »Rijp zonder rot