Ik weet niet of er een nationale behoefte is aan een naam voor de vier dagen tussen Kerst en Oudjaar? De Toptiendagen? De Lijstjesdagen? Desgevraagd zou het RaDa iets met ‘tellen’ willen voorstellen: de Afteldagen of anders gewoon de Teldagen, waarin je loom op de bank ligt en de balans van het jaar opmaakt – successen wegstreept tegen zeperds, je zegeningen telt en verliezen afschrijft. Wat dat laatste betreft, hoelang… Lees verder »Afteldagen
Mijn huidige huis kocht ik bijna twintig jaar geleden van een goede vriend van me; hij vertrok naar Frankrijk, waar hij in 2007 aan een hartaanval overleed. Af en toe komt er nog post voor hem; geen handgeschreven brieven maar brochures van een deftige herenmodezaak, waarop zijn achternaam verhaspeld is. Opzeggen zou een kleine moeite zijn, maar dat doe ik niet. Elke keer dat ze een Winter Sale aankondigen zal… Lees verder »Sporen
Oftewel ditjes en datjes. Zo werd ik heel attent geattendeerd op een stukje in Trouw over ‘internetsensatie’ Co de Roodt. Verantwoordelijk voor de ontregeling van het openbare leven begin deze week. . . Co de Roodt bestaat echt, staat er. Dit in tegenstelling tot mijn geesteskind Ko de Roo, door mij opgevoerd als aanstichter van al het sneeuwverwant onheil maandag. Nul reacties van de Verzamelde Raarlemmers, dus nah… Zeker een… Lees verder »Bits and bobs
De dag was weleens beter begonnen (ook weleens nóg slechter, maar toch). Beetje klam en katterig ontwaakt. De weergoden weerduivels bewerkten de slaapkamerramen met hogedrukspuiten. De brom van de buren bromde door. Een bits mailtje pingpongde ik nog bitser terug. ‘s Middags lag een bezoek aan de tandarts in het verschiet. Ach, het werd droog, dat was tenminste iets. Ik haalde bij De Vries een bestelling op (verhalen van Nguyen… Lees verder »Stop the rot
De groenteboer waar je de lekkerste radijsjes kunt kopen, de allerbeste uitvoering van de 4e van Mahler, een geweldig adresje voor handgeweven handdoeken, de highste hifi of de smartste smartphone, een ‘verborgen’ én ‘vergeten’ kerkje van Hawksmoor in Londen, de laatste Nederlandse schrijnwerker die zulke ouderwetse schuifdeuren nog maakt… Mij een biet. Ik ben geen fijnproever, geen connaisseur of estheet. Ik misgun niemand zijn uitgesproken voorkeuren voor dit of dat,… Lees verder »Connaisseur?
De geest laat zich momenteel gewillig over de ganse aardbol voeren aan de ferme hand van Peter Frankopan. Ik lees De zijderoutes, een wereldgeschiedenis met als uitgangspunt de verspreiding van handelswaar, goud, ziektes, slaven, religies, olie en geld, met Centraal Azië als drukste kruispunt. Woelingen, revoltes en slachtpartijen te kust en te keur. Mijn fysieke actieradius reikt op deze donkere dagen voor Kerst niet verder dan enkele meters van het… Lees verder »Stilleven
Ik lees momenteel The Humans van Matt Haig. De verteller is een buitenaards wezen van superieure intelligentie, dat ons reilen en zeilen hier op het ondermaanse aanvankelijk niet alleen met onbegrip maar ook met geringschatting beziet. (Veel wijzer wil deze alien ons ook niet hebben trouwens – zijn missie is om te voorkomen dat het net ontdekte bewijs van de Riemann-hypothese wordt verspreid.) Onze techniek doet hij af als primitief,… Lees verder »Hardware
‘Die andere mensen…’ is een privé-uitdrukking waarvan de huisdichteres en ik ons graag bedienen op vakantie. Ergens in Engeland sloeberden wij ooit over een half door brandnetels overwoekerd prutpaadje, terwijl parallel – over een goed gemarkeerd long distance path – een ander stel liep. Zij, en niet wij, volgden de officiële route; ik had me wel gerealiseerd dat wij het niet helemaal goed deden, maar met een weids armgebaar en… Lees verder »D.A.M.
Mijn e-reader is in onbruik geraakt. Hij mag nog wel mee op vakantie, maar hier thuis op de bank lees ik (uitzonderingen daargelaten) liever van papier. Met een vakkundig vervaardigd boek is dat een groot genoegen. Maar vooral met moderne paperbacks heb je af en toe veel te stellen. Sommige vlijen zich behaaglijk op je schoot en beginnen te spinnen, zoals het hoort. Andere verzetten zich of prikken scherp door… Lees verder »Book abuse
Een vreemde lichtspeling deed zich gisteren voor in de huiskamer, waar ineens een sikkeltje opkwam. Buiten was de zon gaan schijnen en het sikkeltje werd geprojecteerd op de muur via een CD die op een stapel boeken lag. De kleuren waren in werkelijkheid anders (die muur is pistache), maar you get the picture. Toen er nog wat meer van de wolk werd weggeblazen, veranderde het CD-sikkeltje in een volle maan.… Lees verder »Aureool