Zenuwen!?! Ik, onverschrokken provax(x)er was vooraf niet bang voor zeldzame bijwerkingen of flauwvallen. Wel om een van de twee (2!) vereiste documenten te vergeten of kwijt te raken. Omgang met instanties moet je ook onderhouden kennelijk. De route naar de IJsselhallen liep ik vanaf station Zwolle. Dat kon niet missen. Het regende licht. Qua uitstraling deed deze priklocatie onder voor menig abattoir. Ik was een half uur te vroeg (zoals… Lees verder »Gepfizerd

Is er al onderzoek naar de rol van de NS als superverspreider? En de treincoupé als pop-up-café? Gisteren wilde ik twee bezoekjes afleggen in Haarlem. Er waren werkzaamheden aan het spoor rond Zwolle, dus we hadden ons ingesteld op busvervoer tot Olst. Toen we station Wijhe naderden zagen we net een bus(je) wegrijden. Te vroeg? Te laat? In elk geval niet volgens de opgehangen dienstregeling. Dienstregeling? Enfin, na een dik… Lees verder »Niet nurksen!

Onbevooroordeeld wil ik zijn, principieel bereid het mooie in het lelijke te zien of het uitzonderlijke in het banale. Overrompel mij, denk ik telkens als ik begin aan een artikel over moderne kunst. Alleen, waarom gebeurt het maar zo zelden? In NRC schrijft Sandra Smallenburg vandaag over landschapskunst in de ruimste zin des woords. Dennis Oppenheim die in 1969 luchtfoto’s maakte terwijl hij een Groningse boer beneden liet ploegen volgens… Lees verder »Mud art

Wopke, bedankt! Ik fietste naar Heerde om asperges te halen en onderweg sensibiliseerde het door mijn hoofd. Sensibel, sensibilisatie, gesensibiliseerd worden, Hoekstra als sensibilisator, Omtzigt het te sensibiliseren Kamerlid. Langs de route was ik alert op voorbeelden van desensibiliteit, al wist ik maar vaag in welke richting ik het moest zoeken. Ik varieerde de context en peilde de verschillende reacties. “Dames, mijn herhaaldelijke pogingen deze kudde te sensibiliseren ten spijt,… Lees verder »Sensibiliseren

Gisteren Microsoft Teams geïnstalleerd – wacht, ik geef jullie even om het jaartal boven dit stukje te controleren. Inderdaad, 2021 en geen 2020. Ik had weliswaar weet van Teams en Zoom, maar had er nog geen ervaring mee – ik bedoel, om me er nou vrijwillig aan te onderwerpen uit solidariteit met 97% van de werkenden… Maar onlangs kregen wij als verse ingezetenen een uitnodiging van de gemeente Olst-Wijhe om… Lees verder »Microsoft Tames

Of ik iets mis, vragen ze graag, iets te gretig, de mensen uit de stad. Ik heb inmiddels mijn vaste antwoord. “Ben je niet bang dat ik in snikken uitbarst als je zulke indringende vragen stelt?” Zelf ben ik bang voor geheel andere dingen. Zoals de vreemde neigingen die ik hier ontwikkel. Is fluviofiel een woord? Nee, zie ik. Wel pluviofiel: iemand met een voorliefde voor regen in zijn vele… Lees verder »Gemist

Iedereen (met een enkele uitzondering) is ooit jong en wild geweest, al kan je je het soms moeilijk voorstellen. En zo is het ook met sla. Sla in de groenteschappen is een kasplantje dat ik amper met de vrije natuur associeer. Ja, ik weet van eikenbladsla, rucola en ijsbergsla, maar mijn archetypische sla is een soort excuusgroen – slap, conformistisch en futloos. Het is een kwestie van tijd eer glastuinders… Lees verder »Slabakken?

Ineens is de rek eruit. Dan trekt zo’n woord het niet langer en gaat er iets verloren. Een lettergreep, het bijbehorende beeld, mijn vermogen het nog langer serieus te nemen. De meeste woorden kunnen best veel hebben, maar er is een grens aan overgebruik (erosie, inflatie of andere vormen van ‘heavy duty’). Dan wekt het niets anders meer op dan ergernis. Ter zake: mag er een nieuwe terrasbelasting komen? Met… Lees verder »Trasplakkers