De hele dag al bonst Bevrijdingspop tegen de ramen. Ik ga er pas om 22.50 uur heen, naar Sarah Bettens van K’s Choice. Maar eerst AZ.
“Bij het Houtplein moet je kotsjespringen”, meldt een vriend die TV komt kijken. Nou vooruit dan maar. Voor Sarah heb ik dat wel over.
Het plenst in Alkmaar. Barry blokt, Barry schoffelt, Barry gaat voorop in de strijd.
In Haarlem is het droog. Sarah boft.
Het is spannend in Alkmaar. En het stortregent. Barry sopt, glijdt, bikkelt, beukt, beult en elleboogt. We houden van je, Barry van Galen.
In Haarlem begint het te druppelen.
Mijn lief komt thuis van het Festival. Zo nat als Barry. “Ik ben getraumatiseerd!”, roept ze getraumatiseerd. “Even stil, schat, ze gaan verlengen.”
Verlengen tot half twaalf. En daarna misschien nog strafschoppen. Sorry, Sarah. Ik kan niet komen vanavond.
Uitgeschakeld – in de laatste minuut. Vieze, natte Barry huilt in het natste, vieste shirtje ooit. Nu zijn we allemaal getraumatiseerd.
Buiten is het droog. En stil.
Half een, te laat om ‘K’s Choice’ nog even op te zetten. Morgen beter, Sarah.
Barry is de held