Ga naar de inhoud

Climax en anti-climax

Aan zelfstandige nieuwsgaring komt een eenpersoons onderneming als Het Raarlems Dagklad nauwelijks toe. Voor de actuele berichtgeving ben ik aangewezen op de plaatselijke zenders en Grote Broer Het Haarlems Dagblad. Met betreurenswaardige gevolgen soms.

Zo coverde ik gisteren in ‘Sodom aan het Spaarne’ de volgens het Algemeen Dagblad in 2004 hoog opgelaaide lokale liederlijkheid – verkrachting en aanranding waren hier tot volkssport verheven en het ooit zo duffe Haarlem moest alleen Amsterdam voor laten gaan in de toptien van ontucht en losbandigheid. Alkmaar en Purmerend bleven nergens.

Echter, hoe anders lijkt alles een dag later ineens!

In het Haarlems Dagblad haast de politie zich de misdaadcijfers te relativeren: ‘Het is niet zo gek dat de tweede stad van de provincie op de tweede plaats komt in zo’n ranglijst’, zegt woordvoerder Jaap Hage. En van de 26 verkrachtingen die vorig jaar in Haarlem zijn gepleegd, waren er twintig ‘onderdeel van een relatie.’

Ik weet niet of het dan niet telt, als het onderdeel van een relatie is (zoiets als de weekendboodschappen, gourmetten, met zijn tweetjes naar de Auto-RAI – je moet toch wát samen), maar wat Hage waarschijnlijk wil zeggen is dat dagjesmensen hier veilig naar het Bloemencorso kunnen komen kijken zonder bodyguard of kuisheidsgordel.

Blijven over die wilde woerden… Ook hier moet ik tot mijn spijt het gisteren geschetste beeld enigszins nuanceren.

Op deze passage stuitte ik op de site van de Stichting Faunabescherming: ‘Een vrouwtje hitst de mannetjes onderling ook tegen elkaar op om met haar te paren, en dat verklaart meteen het ontstaan van de vele vechtpartijen in en om het water en paringen door meerdere mannetjes met een en hetzelfde vrouwtje. Maar al te vaak heeft het vrouwtje dit dus zelf uitgelokt.’

‘Zelf uitgelokt’? Verbeeld ik het me nou, of houdt die laatste zin een streng moreel oordeel in? Maar voordat jullie nu massaal naar de waterkant hollen om die eendendellen te stenigen, moeten we ons misschien eerst afvragen of die conflicten geen ‘onderdeel van hun relatie’ zijn. Nee, dat klinkt ook al weer niet goed…

Pfff, dit is weer eens zo’n dag dat alles ingewikkeld is.

 

2 gedachten over “Climax en anti-climax”

  1. Nee, bewondering / opwinding! Een opgevoerde ‘wow’, zeg maar. Ik moet zeggen dat het geluid ook niet in mijn eigen repertoire zit. (Morele verontwaardiging wel!)

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *