Na mijn geestverruimende architectuurvaart in het Oostelijk Havengebied kriegelde ik hier gisteren een beetje na over het keurslijf waarin ons langgerekte Haarlem zit geperst. Grote Broer het Haarlems Dagblad versterkte dat onbehagen vanochtend nog eens met een artikel over het afblazen van de woningbouwplannen in het Westelijk Tuinbouwgebied tussen de Zijlweg en de Brouwersvaart.
Het gaat om een strookje grond niet veel breder dan een inlegkruisje: 15 percelen met 30 (!) eigenaren. Wethouder Martini (D66) blies de boel af omdat de eigendomsverhoudingen juridisch te ingewikkeld zijn. Nu komt op die plek mogelijk een heenkomen voor de ontheemde volkstuinders van ‘Nooit Rust’, die de gemeente wil wegschoffelen uit hun complexje vijhonderd meter noordelijker, waar (mits de eigendomsverhoudingen het toelaten!) kantoren en huizen komen. Gemillimeter, zou Geert Dales zeggen….
Kunnen jullie je verplaatsen in mijn ongedurigheid, beste Raarlemmers?
OFFER OM TE BEGINNEN DIE HEILIG VERKLAARDE HEKSLOOTPOLDER OP EN HEI EN ASFALTEER DAARNA DRIFTIG DOOR TOT AAN ASSENDELFT!!!!!!!!!!
Zo had ik mijn log van gisteren eerst willen besluiten en daar zou ik vanochtend alweer spijt van hebben gehad.
Want als jongen ving ik in de Heksloot mijn eerste zeelt en zojuist lees ik in het HD dat de Vereniging Behoud Hekslootpolder (1200 leden!) twintig jaar bestaat en een fraai boek heeft uitgegeven. Die taaie activisten / vogelaars staan op first name terms met iedere individuele grutto daar, en nu het bestaansrecht van de HSP vaststaat, dromen ze van ‘plas-dras’ in de aangrenzende Spaarndammerpolder: de laatste keuterboertjes uitkopen en de weilanden onder water zetten, zodat de kluten daar kunnen steltlopen.
Plas-dras, daar kan toch geen mens tegen zijn…
Maar ja, een opinieleider word ik natuurlijk nooit op deze manier.