Een scheiding der geesten gisteren: de huisdichteres ging naar haar geestverwanten in De Waag, waar na een korte hapering de voordrachtreeks Woorden in de Waagschaal werd hervat. Mijn eigen prozaïsche persoontje gaf de voorkeur aan een bezoek aan de Kennemer Boekhandel, waar een avond was gewijd aan Kester Freriks’ nieuwe roman ‘Madelon’ (uitgeverij Conserve, 2005).
Ik had het boek eerder deze week met bewondering gelezen.
Hoofdpersoon is beginnend biograaf Harry Ternede, die zich toelegt op het leven en werk van Madelon Székely-Lulofs, wier roman ‘Rubber’ over het Indische plantersbestaan in de vooroorlogse jaren zowel furore maakte als een schandaal veroorzaakte. Via zijn onderzoek naar deze gecompliceerde vrouw hoopt Ternede door te dringen tot zijn demente moeder, die ook een koloniale achtergrond heeft.
Freriks vlecht behendig een aantal andere draden door het verhaal (de werking van het geheugen, de ontoereikendheid van iedere poging tot levensbeschrijving). Zijn vriendelijke, ontspannen optreden gisteravond gaf ons enig inzicht in zijn naspeuringen en het wordingsproces van het boek.
Een bonus was de bijdrage van gespreksleidster/schrijfster Nicolien Mizee, die zich dienstbaar opstelde en het gesprek op de juiste momenten met haar meisjesachtige spontaniteit een impuls gaf – anders dan je zou verwachten als je haar te zeer vereenzelvigt met de stuurloze hoofdpersoon van ‘Voor God en de Sociale Dienst’.
Natuurlijk komen sommigen naar zo’n avond vanwege hun persoonlijke achtergrond. Freriks vertelde hoe bij een lezing in Den Haag twee broze dametjes elkaar naar het leven stonden, elk overtuigd van haar eigen waarheid over ‘Indië’. Van dat soort antagonisme was gisteren geen sprake. Wel bleken de lijnen naar die verloren wereld soms verrassend kort, wat bijdroeg aan het intieme karakter van de bijeenkomst. Madelon Székely-Lulofs heeft trouwens hier vlak om de hoek gewoond, aan de Wüstelaan in Santpoort.
Ik was te laat in De Waag om het staartje van het programma daar mee te pikken. Ook onder de verzamelde poëzieliefhebbers was de stemming uitstekend, waarmee eens te meer de urgentie is aangetoond van de benoeming van een nieuwe hoogwaardigheidsbekleder, de Coördinator Haarlemse Literaire Activiteiten – CoHaLia voor zijn vrienden.
Potver…het valt niet mee om het literaire aanbod allemaal bij te wonen. Zondag alweer een poëziegebeuren in de Stompetoren. Mooi! Jawel…we waren uitstekend gestemd in de Waag bij ‘Woorden in de Waagschaal’ waar ook burgervaderlijke belangstelling was. Jaap Pop kwam langs omdat het Nuel Gieles gelukt was net niet voor de 2de keer de Jan Boer Poëzieprijs te winnen. Voorwaar een hele kunst want het voorgedragen gedicht ‘Hoofje’ werd ook in de Waag van uitzonderlijke kwaliteit gevonden. Dan waren er nog 4 dichters van uitgeverij Holland in het kader van de ‘windroos’, op het podium welkom geheten door Nuel, die hun voordrachtskunst vlot en van hoog niveau neerzetten. Ach…was het alvast maar weer de volgende derde donderdag van de maand…ook het weer komt al in de stemming!
Ja, de derde donderdagen zijn gelukkig weer de oude!
Leuk verslagje. Inderdaad een boeiend en af en toe filosofisch boek waarin alles door elkaar loopt: roman en biografie, de zoektocht van Harry/Kester en de familiegeschiedenis van de romanfiguur Harry en die van de auteur, feit en fictie. Een aanzet tot een echte biografie, zoals hij die eerder schreef van Maria Dermout?