Een passage uit Salman Rushdie’s Shalimar the Clown en die kom ik dan toevallig tegen de dag na de ontroerende bruiloft van twee vrienden van mij (m+v) die elkaar al twintig jaar kennen:
“Dash it, it’s a pretty terrific love story, ours. Not conventional, I grant you; but then, what’s conventional when you really look at it? Lift the lid of any life and there’s strangeness, bubbling away; behind every quiet domestic front door lurk the idiosyncratic and the weird. Normality, that’s the myth. Human beings aren’t normal. We’re an odd lot, that’s the honest truth: off-kilter, rum. But we get by. Look, here we are, Max and I, flying high, and still holding hands after twenty years. Not so shabby really. Not too bad at all.” (p.177)
Ze zegt het weliswaar in het besef dat haar echtgenoot haar serieel bedriegt maar dat staat hier buiten.
Het is dat ik geen zin heb aan de layout van mijn weblog te pielen, maar anders werd dat mijn motto. Nu alleen bij wijze van dagsluiting:
Normality, that’s the myth.
Dat is pas leuk…”normality, that’s the myth…”zo vaak staan wij in paniek om onze niet normale trekkjes te verbergen…en dan komt zo iets…bijna te leuk…maar het helpt mij zeker nog minstens een dag rond te lopen…
Normality, that’s the myth – but aren’t we all trying very hard to keep up that myth?
zou chesterton het nou wel of niet met je eens zijn? 😕
schulp: wat een gewetensvraag wordt het op die manier. En wat een fascinerende vraag om bij alle serieuze (of serieuze komische) schrijvers te stellen!
Christien: En gelukkig maar!
graag gedaan marius. en waar zou ik zijn als ik niet vrolijk andermans geweten zou mogen rampokken (mooi woord hxc3xa8, dat heeft een soortelijk gewicht { zo wou ik het toch blijven noemen:} van 3,7 op de schaal van Richter).
nog wat: op napoleonticarolisimonantonibus (wie kent hem nog???????) kreeg ik 0 overeenkomstige resultaten op google. reden???????? 🙁
Ik kreeg er ook nul, dus het ligt niet aan je PC.