Het gaat niet goed met het Haarlems Dagblad – mijn vaste leverancier van kruimelnieuws en achterklap. Het gebouw aan de Oudeweg is dit jaar geëvacueerd en de krant zetelt nu in Alkmaar.
Het HD zit in hetzelfde schuitje als de rest van de HDC Media familie: Noordhollands Dagblad, IJmuider Courant, Leidsch Dagblad en de Gooi- en Eemlander. Zelf heeft de Grote Broer, die dit jaar zijn 350-jarig jubileum viert, natuurlijk zijn trots: ik lees weinig over de aanhoudende crisissfeer die er heerst.
Het eind van de misère is nog lang niet in zicht, getuige de desperate maatregelen waar dit berichtje in Mediamagazine op zinspeelt. Slechts drie maal per week verschijnen?! Dat lijkt me de beste manier om de abonnees van je te vervreemden.
En welke activiteiten worden er in ‘s hemelsnaam uitbesteed aan India?
Ik zie de steunpilaren van de stadsredactie (John Oomkes, Carlo Nijveen, Richard Stekelenburg, Ko van Leeuwen, Hein Flach, Arnout Heemskerk en de Ombudsmuts) naast elkaar zitten in een kaal kantoorpand in Bombay. Gekleed in dhoti. Ze skypen met hun bronnen in de Spaarnestad of staren slaperig naar de webcams van de Grote Markt en andere strategisch belangrijke plekken.
Hun bakken biryani rijst en saag paneer blijven onaangeroerd. Af en toe kijken ze jaloers naar de mannen van de Gooi- en Eemlander, even verderop. Die hebben vandaag zelf kroketten gebakken.
Alles veranderd, een gewoon burger kan echt nergens meer van opaan! Al mijn nieuwsbronnen lijken de weg kwijt. Het HD werd een ochtendkrant, het (jarige) journaal is druk en schreeuwerig geworden en het Raarlems Dagklad heeft de Grote Kerk afgebroken en zo ook de afleiding van die kop die nu zo eng prominent in het niets staart. Kan een mens dan nooit rustig oud(er) worden?
Beste Cees, het probleem heeft onze aandacht. Er wordt momenteel hard gewerkt aan een serie speciale RD-stickers waarmee lezers die het hoofd van de hoofdredacteur als ‘eng’ ervaren het kunnen afplakken.
Zeg Prinsen, je heppet wel over mijn mannetje, he!