Ook het Raarlems Dagklad (hoezeer ook gehecht aan zijn archaïsch taalgebruik, premoderne opvattingen en tot op het bot verkalkt lezersbestand) ontkomt er niet aan: de markt dwingt ons te dingen naar de gunst van hoogopgeleide, aliteraire twintigers – hoezeer we die groep in ons hart ook verafschuwen.
Vandaar dat momenteel wordt geëxperimenteerd met RaDaRap, een bondige editie van het Raarlems Dagklad, vervaardigd door een bewust minderjarige redactie. RaDaRap laat zich lezen in de tijd die het kost een zakje saté te verhitten in de magnetron. Maximaal 45 woorden per log, verdeeld over drie zinnen: de eerste twee bevatten standaard alle kerninformatie over een onderwerp, de derde reikt de consument een gebruiksklare opinie aan – het geheel moeiteloos te vangen op het display van de slankste GSM.
Voor de vaste lezers verandert er hoegenaamd niets. Die krijgen het Raarlems Dagklad in het vertrouwde formaat – met al zijn hebbelijkheden en tijdrovende gedachtevluchten. Alleen lezen ze voortaan in het schrijnende besef tot een uitstervende soort gerekend te worden, net als de traditionele NRC-abonnees, die zich afvragen ‘What’s Next’?
radarap dat roept herinneringen wakker. monsyllabisch mag ik hopen? met de don (vroeger had je de stille don, een roman van ?konsalik) als anchorman. leve de twens 😀 🙂 😀
Het ergste van NRC Next is dat dit de voorbode lijkt van het op termijn wellicht geheel verdwijnen van de naam (Algemeen) Handelsblad.
De Amsterdamse krant waarmee ik opgegroeid ben. De krant van Hofland, Blokker, Gruijters, van Mierlo en Constandse. Liberaal en anarchistisch. De krant die in 1970 helaas fuseerde met dat duffe, o zo verantwoorde Rotterdamse blad voor deftige notarissen in de provincie. Nu na meer dan 30 jaar, doet het me nog steeds pijn als ik mensen *De* NRC hoor zeggen in plaats van NRC/Handelsblad…