Beter dan Zen

Niks mis met Zen, maar geef mij maar de rustgevende werking die uitgaat van gemeentelijke mededelingen en besluiten. Al die modieuze ambtenaren-bashers , die geen middel schuwen om de bureaucratie in een kwaad daglicht te stellen, gaan hier veel te vaak aan voorbij.

Onder Aanvraag lichte en reguliere bouwvergunning stuit ik deze week in de Stadskrant op een keur aan nuttige plannen en projecten: vergroten slaapkamers aan voorzijde pand, plaatsen dakterras, tijdelijk bouwen van steigers t.b.v. 30 skyboxes, plaatsen balkonhek op aanbouw, plaatsen woonwagen, veranderen reclamelogo, gedeeltelijk veranderen dakkapel’. En dat is slechts een kleine greep!

De mensen zijn best constructief bezig, denk ik tevreden als ik dat lees! En anderzijds is het héus niet zo dat alles zomaar kan hier in Haarlem.

Aanvragen worden niet alleen op tijd en via de geëigende kanalen ingediend, maar vergunningen worden zo nodig (op steekhoudende, formele gronden en met redenen omkleed) geweigerd: het legaliseren van een bestaande kiosk bij de Dekamarkt aan de Planetenlaan gaat mooi niet door, en naar twee extra wanden onder de gymzaal aan het Doelenplein kunnen ze fluiten! (Tenzij we die vergunningen te zijner tijd tegenkomen onder het hoofdje Verleend na heroverweging.)

Ik geef toe, de rubriek Mondelinge verlening kapvergunning wekte vandaag kortstondig mijn journalistieke achterdocht (intimidatie, handjeklap?), maar er blijkt niets loos. Integendeel, er wás iets loos: er was ter plekke een gevaarlijke situatie ontstaan. Zie BWL/2006/275: 1 lijsterbes in voortuin, reden voor kap: boom is dood.

De boom was dood.

Hup, de legersteden in! Er is voorshands geen enkele reden om werkelijk ongerust te zijn.