Ga naar de inhoud

Radafette zes

Een dame als u

Gisteren liep ik ietwat verlaat door de stromende regen naar de kapper. Nogal gehaast, want ik was echt laat. Bij het postkantoor twijfelde ik of ik door de stromende regen zou oversteken, ik stond daar droog en het is een heel eind lopen naar de volgende overkapping.

Opeens hoorde ik naast mij: “Een dame als u, hoort onder een paraplu!”

Verbaasd keek ik naar de dakloze man naast mij, in zijn jaszak zat een open blik bier en in zijn handhad hij een smoezelige paraplu, wellicht uit een vuilnisbak.

Breed grijnzend keek hij meaan. “Nee dank u, lief aangeboden, maar ik ga toch naar de kapper,” zei ik.

“Kom op,” antwoordde hij, “ikbreng je naar de overkant!” Voor ik kon weigeren pakte hij me bij mijn arm enbegon richting de straat te lopen.

Achter mij riep een man: “Hé, moet ik de politie bellen?” Verbaasd keek ik om. “Tuurlijk niet,” riep ik, “hij is gewoon aardig!”

Voor ik het wist stond ik aande overkant. “Nou, dank je wel, dat was heel lief van je!” en weg liep ik, metstevige pas naar de kapper, die in mijn overtuiging ongeduldig op mij zat tewachten.

Ik heb niet eens meer omgekeken. Bij de kapper vertelde ik het hele verhaal. Iemand die zat te wachten moest heel hard lachen: “Dat deed hij wellicht in de hoop dat hij geld van je zou krijgen”, zei ze.

Stik, dacht ik, helemaal niet aan gedacht! Ik was zo met mijzelf bezig dat ik het gewoon als een aardige daad zag en niet als een wanhoopspoging een eigen bedrijfje te starten, om zo een maaltijd of een slaapplaats te betalen.

Ik ben heel benieuwd hoe ze morgen reageren als ik langsloop. Misschien krijg ik wel een leeg bierblikje naar mijn hoofd met een scheldwoord zoals: Krent of iets dergelijks.

En gelijk heeft hij dan, want ik was krenterig met mijn “Da’s heel lief van je……”.

 


6 reacties op “Radafette zes”

  1. “Das heel lief van je” vind ik eigenlijk niet zo krenterig. Je had ook naar hem kunnen snauwen en wegrennen. Als hij jouw vertrouwen niet met plezier ontvangt is ie je geld ook niet waard.

  2. Een keer gaf ik een keer geld aan een zwerver die er niet om vroeg, en daarop boos reageerde met: “Ik ben geen bedelaar!”.

  3. Misschien wilde hij uitbetaald krijgen in natura, gezien het ‘een dame als u’. Je weet niet hoeveel biertjes er aan vooraf gingen. Of het was een sarcastische hint, dat het (inderdaad) tijd was om naar de kapper te gaan. Ik zou hem de volgende keer dus effe zeggen dat je niet van die smeerlapperij gediend bent. ;-}

  4. Voor de zwerver was dit de enige manier om even met een mooie vrouw samen te zijn, aan te raken, op te snuiven, en dat deed hij. Hij bied jou een dienst aan en zonder dat jij het beseft verwen je hem: niks geen geld! (ik registreer dit gedrag trouwens ook bij ‘niet-zwervers’, het is een trucje)

  5. Leuk te lezen hoe mensen uiteenlopend naar zo’n verhaaltje kijken en het ineterpreteren. Mijn dank voor jullie reacties en bezoekjes aan Langs de Dijk.

    @Cees…je mag je trucje toepassen hoor, welkom!…LOL en die zwerver had en brilletje nodig dan….hahahaha

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *