‘Ik heb een collaborateur die op zijn executie wacht, een moeder van een doodgeschoten stenengooier, een vrouw die een miskraam heeftgekregen bij een checkpoint, een boer die zijn land kwijt is, een gemartelde arrestant, vier zussen die een naaiatelier zijn begonnen nadat hun huis is verwoest…’
In Het zijn net mensen vertelt Joris Luyendijk hoe correspondenten in de Palestijnse gebieden gebruik maken van de diensten van zogenaamde ‘fixers’, die tegen betaling welbespraakte, mediagenieke autochtonen ronselen. Het is maar een van de ontluisterende verhalen in dit boek over de ondoordringbaarheid van de Arabische wereld, dat ik tot dusver (ik ben op tweederde) uiterst geboeid lees.
Tevens heeft het me in één klap verzoend met mijn eigen knollentuintje, het lauwe, futloze Haarlem, waar zelfs voor de actiefste fixer geen droog brood te verdienen valt.
‘Ik heb een man die een pizzadoos in deHaarlemmerhout heeft zien slingeren, een import-Amsterdammer met een burenruzie, een automobilist uit de Zuiderpolder die de milieueffectenvan het nieuwe stadion vreest, een meeuwenslachtoffer…’
Gebeurde er dan helemaal niks vandaag? Wis en drie: de Honkbalweek begon en onze Dirk van ‘tKlooster (zie Spaceball) zorgde tegen China voor een cleane nul met een strakke aangooi naar de plaat vanuit het verre veld (en niks I can hear the grass grow).
Toen ik, net een 5 minuten geleden, mijn tranen nauwelijks kon bedwingen toen (op TV) een Israelische soldaat (maar het had ook een Palestijn kunnen zijn)op emotionele wijze werd begraven, dacht ik: “wie ben ik dat ik al 55 jaar gelukkig niets meemaak in dit niet spannende stadje Haarlem?” Onvoorstelbaar toch! Dan toch maar even het RaDa lezen voor een sprankje Haarlemse spanning…en dan dit artikel…Je bent me altijd weer minstens één stap voor.
@Cees – Je hebt gelijk. Ondanks zijn vakantie is marius nog steeds scherp. Maar is Haarlem niet spannend genoeg dan, de afgelopen maanden hebben we te maken met verkrachters, onwaarschijnlijke binnenbrandjes en vervuiling van één van onze grootste stadsparken.
Ok, het is geen moord, doodslag of oorlog maar zeg nu zelf, Harlem Lééft!