Ga naar de inhoud

Gedwongen vlucht

Autobiografie en ingezonden brief aan de krant, de genres vallen zelden samen. Maar als het wondertje érgens geschiedt is het natuurlijk op de opiniepagina van Grote Broer het Haarlems Dagblad, naar aanleiding van de wekelijkse ‘Stelling’.

Deze week: De parkeertarieven in Haarlem moeten omlaag, niet omhoog.

77% van de lezers is het ermee eens. Waar gáát het over, dacht ik eerst in mijn autoloze onschuld… een verhoging van €0,20 per uur…?

Maar ik was weer eens te snel. Lees de brief, nee… lees het levensverhaal van deze ontgoochelde Haarlemse parkeervluchteling. Het verenigt de efficiëntie van het koelkastmagneetje met de onafwendbaarheid van menige Griekse tragedie.

Na 22 jaar heb ik het met de steeds hogere parkeergelden mijn bloeiende zaak op moeten geven. (sic) De klanten reden liever 2 km verder met vrij parkeren, en voor wie wel wilde betalen was geen plaats om te stoppen. Eerder was er een parkeerverbod, dus even stoppen mocht. Mede daardoor huiselijke problemen. Nu heb ik om het leven betaalbaar te houden mijn woonplaats in Thailand. Gemeente Haarlem bedankt.

College van Haarlem, wat is hierop uw antwoord, voordat we ons allemaal gedwongen zien de wijk te nemen naar het afgelegen Azië?

 

2 reacties op “Gedwongen vlucht”

  1. Als ik dit leed lees…vallen al mijn zorgen van mij af: wat heb ik het toch goed!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *