Ga naar de inhoud

Eindeloos allarm

Dit weekend even vreemd gegaan, en Haarlem verruild voor het verre Bellingwedde / -wolde. Na thuiskomst van zo’n escapade naar het platteland is er dan altijd de schrik van het opdringerige verkeer en de opgevoerde ego’s in onze contreien. Je zou het zo kunnen verwoorden:

 Dit is dat Haarlem dan, hetgeen ik my verbeeldde

Als vol van welvaart, rust en zielsgenot, en weelde!

Een omtrek van een stad, die omdanst in heur wal,

Van wildernis vervuld, en afbraak, en verval:

Een lucht wier helle klank mijn hersens steeds doet trillen;

Vol raatlend straatgewoel, by nacht noch dag te stillen:

Vol stemmen, voor het minst als dondrend wolkgekraak,

Drie ladders hooger dan gewone menschenspraak

Die, wen de klokken slechts een oogenblikjen zwijgen,

Als eensklaps uit de kluft de barstende aarde stijgen! –

O Zalig Leyden, wieg van ‘t Zanggodinnendom!

Ja, zalig Amsterdam waar beurs- en straatgebrom

In doffer lucht verzacht en als door één gedommeld,

Geen hersens zoo verscheurt noch ingewand doorrommelt,

Noch eindeloos allarm door aders jaagt en bloed,

En ‘t merg in ruggegraat noch beenders schokken doet!

 

Nou ja, Willem Bilderdijk (1756-1831) kon het zo verwoorden. Ik vond het gedicht op pag. 78 van Literaire Stadsgezichten (Dichters en schrijvers over Nederland), samengesteld door Gwynne en Peter van Zonneveld.(Atrium, 2002).

3 gedachten over “Eindeloos allarm”

  1. @ Adrie: Wat is Bellingwolde toch klein! Maar ze waren het en ze bakken een uitstekende Biefstuk!
    Toen ze zich daar vestigden kopte het Dagblad van het Noorden: “Westerlingen nemen hotel over”

  2. Gruizig van onthouding:
    ‘t was bot wat ik ving,
    Wachtend op ‘eindeloos allarm’
    Willem Bilderdijk’s woorden warm?
    Lezen, lezen en hergelezen
    Bilderdijk moet bij mij niet wezen
    Ben er niet mee klaargekomen
    Blijf nog wel een dagje dromen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *