Als bezitter van een blanco strafblad en waterdichte alibi’s was ik nooit in het Gerechtsgebouw aan de Jansstraat geweest, maar gisteren kwam het er alsnog van. Het pand is (met dank aan Martin Schilder Autoverhuur, Oerlemans Schoonmaakbedrijf, Café de Gooth, de gemeente, De Block BV, House of Flowers, Café El en Ben, het Kennemer Gasthuis!!!) omgebouwd tot een knus theatertje, dat plaats biedt aan zo’n negentig toeschouwers. Dit weekend wordt daar het eerste (driedaagse!) Eenakterfestival Haarlem gehouden.
Ik zag er vier korte voorstellingen. Van tevoren zag ik dat vier gangenmenu vooral als een vorm van risicospreiding (het blijven amateurs…). Dat bleek volstrekt ten onrechte.
Ik ga hier niet de jubelende toneelrecensie schrijven die aanstaande maandag in Grote Broer het HD had kunnen staan, als ze het daar op de kunstredactie niet te druk hadden gehad met jeremiëren over de diefstal van de Zilveren Camera; laat ik er hier mee volstaan te zeggen dat het niveau van de hele avond bijzonder hoog was, zonder individuele prestaties te belichten. Hulde aan iedereen: Passion, Driemaal Plankenkoorts, Theatergroep Eglentier en Gophi!
Zo’n festival is in het bijzonder een aanrader voor degenen die enigszins van het toneel vervreemd zijn geraakt. Ik moest gisteren denken aan een uitspraak van ik zou niet weten wie ook weer: ‘Er zijn geen moderne acteurs, er zijn alleen moderne regisseurs.’ Juist in zo’n kleine zaal, met beperkte technische middelen en een minimum aan decors, besef je hoeveel er te genieten en te beleven valt met uitsluitend een tintelende dialoog, wat dramatische spanning en heel veel spelvreugde.
Vanavond is er weer een ander programma en met een beetje geluk kunnen jullie er nog in.
Hallo,
Wat een leuk berichtje.
Groeten en wellicht tot een volgende keer.
Hans
Graag gedaan, en ik houd jullie programma in de gaten.