Verreweg het makkelijkste mikpunt voor de satiricus was de afgelopen week het turbo-ego van de Noord-Hollandse VVD-Gedeputeerde Ton Hooijmaijers.
Geef ‘m zijn vet, denkt u nu misschien, handenwrijvend. Ton Hooijmaijers… dat is toch die malloot die aan de Dreef op een gehuurde hoogwerker ging staan? Om met een gehuurde megafoon te toeteren naar een gehuurde nep-actiegroep op het dak van het Provinciehuis? In het kader van een driehonderd duizend euro kostende campagne die ons, onwetende burgers, uit moet leggen wat de Provincie met ons belastinggeld doet?
Ja, die Ton. De enige echte! Dat ik desondanks aarzel mijn gifpijlen uit de koker te halen, heeft een reden. Want de beste manier om zo’n schaamteloze exhibitionist te straffen is natuurlijk hem volkomen te negeren.
Jammer daarom dat de media hem geen blauwtje lieten lopen toen hij ze belde. Hooijmaijers haalde met zijn fratsen zelfs de voorpagina van het Haarlems Dagblad.
Onbedoeld bood de krant van 3 januari daarmee een interessant contrast: voorop de publiciteitsgeile provinciebobo – ver verheven boven het vulgus – en pas ergens achterin, bescheiden in het regiokatern, de nieuwjaarsreceptievan onze nieuwe burgemeester.
Bernt Schneiders, die op zijn vrije zaterdag kennismakingsrondjes maakt door de wijken. Op de fiets, met in zijn zijtas een Simpson bandenplaksetje en een poncho. Je kunt ‘m uitnodigen en dan komt ie bij je thuis.
“Wat een leuke burgemeester – die willen alle vrouwtjes toch wel op de koffie?”, jubelde mijn vriendin spontaan. En voor het geval u twijfelt aan haar mensenkennis en goede smaak: onlangs kwam ik De Meest Kritische Haarlemmer Aller Tijden tegen – Erik Haverkorn van Haarlems Bouwplannen, bijgenaamd de Luis in de Pels.
“Wat vind jij eigenlijk van die Bernt Schneiders?” vroeg ik aan de Luis.
“Uh…niks mis mee”, zei hij.
Ik herhaalde mijn vraag. “Niks mis mee, echt, hij doet het heel goed”, zei hij, enigszins bedremmeld.
Ik kietelde Erik hardhandig, kneep en prikte hem op diverse gevoelige plekken. Ik hing hem een half uur ondersteboven aan een boomtak. Maar nee… Hij gaf geen krimp. Géén kritiek op Bernt, hij kon het niet over zijn hart verkrijgen!
En zo vergaat het iedereen. Op de politieke redacties naderen de flessen azijn en vitriool hun houdbaarheidsdatum. In de gemeenteraad vallen coalitie en oppositie elkaar in de armen in gemeenschappelijke bewondering. En in de opiniepeilingen is Bernt Schneiders de meest geliefde Haarlemmer sinds Yvonne van Gennip toen zij drie keer olympisch goud won.
Ónze Bernt : sympathiek, intelligent, aantrekkelijk, recht door zee, besluitvaardig, wellevend, charismatisch, vlot, daadkrachtig, fris van de lever, toekomstgericht, belezen, onbevangen, ambitieus, goed gewassen, welbespraakt en goedgemutst, onkreukbaar, krimpvrij, zuinig, milieuvriendelijk, kuis, lenig van geest, efficiënt, nuchter, ad rem en niet zijwindgevoelig.
Hij bouwt bruggen, verzet bergen, knipt linten, hakt knopen door, speelt basgitaar, manoeuvreert uiterst behendig tussen VVD en SP, en hij houdt de stemming er in bij zijn wethouders. Als Hilde weleens de bokkenpruik op heeft en Jan Nieuwenburg in de haren vliegt nodigt hij ze uit om bij hem te komen helpen met verhuizen en daarna gezellig met z’n allen te gourmetten. Zo iemand dus.
U begrijpt, als columnist had ik natuurlijk liever dat hij met declaraties rommelde en zijn vrouw sloeg. Maar als Haarlemmer pleit ik ervoor dat we voorlopig verborgen houden HOE BLIJ we met hem zijn. Dat we doen of het allemaal heel gewoon is, zodat hij niet te snel wordt weggepromoveerd.
Eigenlijk heb ik nog maar één bedenking. We weten nog niet of hij tegen kritiek kan. Hij krijgt nooit kritiek. En daar zie ik een schone taak voor het Ampzing Genootschap. Want hoe formuleerde de burgemeester het in zijn Nieuwjaarstoespraak:
Haarlem is hot en booming. Hot en booming? Dat moet zeker beter kunnen.
Voorgelezen op 10 jan. bij de Radio 105 Ampzing Broodkast
.
Wauw!
@Cees: Graag gedaan!
kun je ook sympathiek, intelligent, aantrekkelijk, recht door zee, besluitvaardig, wellevend, charismatisch, vlot, daadkrachtig, fris van de lever, toekomstgericht, belezen, onbevangen, ambitieus, goed gewassen, welbespraakt en goedgemutst, onkreukbaar, krimpvrij, zuinig, milieuvriendelijk, kuis, lenig van geest, efficiënt, nuchter, ad rem en niet zijwindgevoelig zijn, en toch een hele slechte burgemeester?
@schulp: neen! Maar zonder die zijwindgevoeligheid wordt het een heel andere zaak.
Zijdewind is de welluidende naam van een Noordhollands dorp in de gemeente Niedorp. Een bakker heeft Zijdewind niet meer; wel hangt op de voormalige bakkerij nog steeds een bord met de tekst ‘Eet meer brood’. En daarmee is de cirkel rond.
De burgemeester luistert trouwens naar de naam Weerwind.
Voor de liefhebber van zij(de)wind; http://extra.volkskrant.nl/animatie/fotospecial/specials/index.php?id=192
LET OP FOTO 18!
Vrolijkmakend, die stormfoto’s! Morgen in het RaDa meer over de grillen van de wind.
Mooie selectie! (Wat opvalt, is dat De Volkskrant het in de bijschriften tot twee keer toe heeft over ‘rampentoeristen’. Ramptoeristen toch?).
Nieuwsgierig geworden heb ik de ‘hot en booming’-rede van onze burgemeester maar eens gelezen. Eén passage uit zijn verhaal frappeerde me: “De Financial Times voorspelde dat ons culturele klimaat zich over een paar jaar zal kunnen meten met dat van Parijs en Londen. Dat is natuurlijk een tikkeltje overdreven, maar het geeft wel aan dat we in de belangstelling staan als een bijzondere stad.”
Het is jammer dat ik geen videoversie kan vinden, want ik zou graag weten hoe groot de bolling van zijn wang was toen hij de woorden ‘een tikkeltje overdreven’ uitsprak. Laat ik er maar vanuit gaan dat hij niet verder kwam dan een plichtmatige licht-ironische stembuiging. Wij Haarlemmers, al eeuwenlang verscheurd tussen grootheidswaanzin en minderwaardigheidscomplex, horen dit soort dingen nu eenmaal graag.
Even in alle nuchterheid. Het zou ‘enigszins gewaagd’ genoemd kunnen worden als Financial Times geschreven had dat Haarlem zich heel, heel misschien over een paar jaar op cultureel gebied met Groningen of Maastricht zou kunnen meten. Het zou terecht een ‘tikkeltje overdreven’ zijn als de journalist van FT een stad als Gent had opgevoerd om Haarlem mee te vergelijken. Om maar te zwijgen over Amsterdam. Over the top, zonder meer. Maar Parijs en Londen…? Het kan niet anders dat die Engelse journalist tijdens z’n veldwerk in Haarlem manisch en/of straalbezopen was. En het bewijst ook dat ze bij zijn krant kennelijk alleen in grote, prestigieuze achtergrondreportages de feiten (drie)dubbel checken.
Toch nog maar eens de prachtige opsomming van Marius doorgenomen en geconstateerd dat de kwalificaties ‘sceptisch’ en ‘kritisch-analytisch’ inderdaad ontbraken.
(lees de hele toespraak hier: http://www.haarlem.nl/Docs/concernstaf2006/nieuwjaarstoespraak_2007_internet.doc )