Uitgebeuld

– Is er wat, schat?

– Nee, niks.

– Ja, er is wat. Ik zie het. Zeg het nou maar meteen… Is het je werk?

– …

– Voor de draad ermee! Ging het crushen niet goed?

– Nee, met mijn crushen was helemaal niks mis mee. Dat zei de baas vanmiddag ook nog. Ze hadden sinds tijden niet zo’n crusher gehad, zei die.

– Nou, wat dan wel?

– Ik mocht ook weer hakken vanochtend en ik was behoorlijk sterk bezig, al zeg ik het zelf. Het knippen ging ook gesmeerd.

– Ja, dus…?

– Toen werd ik iets té enthousiast. Bij het beulen.

– Het zal niet zo zijn. Vorige week was er toch ook al iets met het beulen?

– Ja, maar nu was het niet mijn schuld. Dat er drie hele etages met één klap naar beneden komen is toch gewoon niet normáál!

– Holy shit! Drie etages? En nu?

– Nu niks meer. Ontslagen. En zanik nou maar niet langer meer aan mijn kop, breng me liever een biertje, ik ben gesloopt.

Advertentie in de Cronjéstraat