‘Nederlandse jeugd massaal in bendes’, meldt de Metro vanochtend (13-4). Ook hier in het ogenschijnlijk brave Haarlem laten jongeren zich volgens de krant inspireren door Bloods en Crips: niet minder dan vijfentwintig gangs zijn wij rijk en daar steken Rotterdam (twaalf in 2005) en Den Haag (twintig) bleekjes bij af.
Vijfentwintig…
Hoe ze aan dat aantal komen staat er niet bij. In de Stadsgids Haarlem 2006-2007 staan ze in ieder geval nog niet vermeld.
Wel één carnavalsvereniging (De Loslopers), één naturistenvereniging (Zon en Leven), twee rivaliserende bendes op het gebied van de filatelie, zes volkstuinverenigingen en in totaal negentien toneel- en cabaretverenigingen – niet gering, maar dan zit je nog steeds niet aan 25…
Daarvoor moeten we zijn bij de koren en zangverenigingen, met 59 erkende ensembles.
Negenenvijftig! We moeten ons voorlopig maar niet laten opjutten door de vijfentwintig van de Metro. Zolang de jongelui geen overlast veroorzaken of rommel laten slingeren en maandelijks netjes hun contributie betaalen, ziet de redactie van het RaDa er geen enkel kwaad in. Zo’n bende geeft ze wat te doen en het houdt ze van de straat.
.
Curieus bericht. 25?! Er staat alleen niet bij hoeveel leden die clubjes tellen. Het zou mij niet verbazen als het er bij de meeste niet meer dan twee of drie zijn. Haarlem is een echt Hollandse stad, waar de traditie van verzuiling en afscheiding nog steeds levend is. Dus: Herstigte Bloods, Zevendedagscrips (alleen potenrammen op zondag), dopegezinden (lethargisch en tegen (excessief) geweld) etc etc.
Als gerenomeerd zwartkijker (en ik heb het hier niet over TVkijken) ben ik er niet gerust op. “Ga maar lekker slapen, ze kunnen niet komen”, zong mijn favorite koor ons nog toe van de week maar ik geloof het niet meer. Als globetrotter-in-wording was ik laatst op Curacao en was op mijn hoede vanwege de daar kennelijk wijdverbreide criminaliteit. En inderdaad, de pasteitjes-, drank- en nasiverkopers langs de weg staan allen achter tralies om overvallen tegen te gaan. Maar iedereen ervaarde ik als vriendelijk, zelfs in het verkeer: geen ongeduldig toetertje te horen daar. Nee, ik ben er geen wanklank tegen gekomen. Thuis gekomen las ik echter in de krant dat er 48 drugsgerelateerde moorden per jaar plaatvinden. D.w.z. 2 statistische moorden in de tijd dat ik er verbleef. Maar ik had inderdaad heerlijk (airco gekoeld) geslapen. Ik ben er niks gerust op en houdt mijn ogen te Haarlem wijd open, overdag dan.
@cees: ik wou dat er hier achtenveertig drugsgerelateerde moorden per jaar plaatsvonden en voorkwamen. mooie opruiming zou dat geven met zesennegentig drugsgerelateerde jongelui dan wel achter de tralies, dan wel onder de groene zoden.