‘KG weigert amandelen van ‘illegale’ Rozita te knippen,’ kopt Grote Broer het HD vandaag op de voorpagina. ‘In een proefproces probeert de artsenorganisatie Dokters van de Wereld morgen gedaan te krijgen dat het Haarlemse ziekenhuis onverzekerde patiënten voortaan wel behandeld (sic, red. RaDa**).’
De bijbehorende foto toont Rozita. Vijf jaar, Afghaans, met schitterende ogen, nee twee donkere kijkers. Een meisje zo snoezig dat het Koning Herodus nog om haar vinger zou kunnen winden op dagen dat die met zware migraine én met zijn verkeerde been uit zijn bed is gestapt.
Irrelevant natuurlijk. Al heette ze Wulgk en was het een pokdalig gedrocht, de vraag is hoe wij in dit land omgaan met illegale amandelen – als die ontstoken zijn en pijn doen, bedoel ik.
Kon ik Annalaura Molducci maar een stief ochtendje inhuren om mij te laten voorlichten omtrent de finesses van het zorgverzekeringsstelsel!
Nu moet ik weer eens afgaan op mijn (dik verzekerde) onderbuik. Want wat zegt directeur Harry Luik van het Kennemer Gasthuis, aansluitend op zijn merkwaardige bewering dat het ziekenhuis niet heeft geweigerd hulp te bieden?
“Maar a priori moet het principe van betaling voorop staan.”
Ahum… Een zin die wij met genoegen even in het openbaar uitkleden. Om te beginnen, dat ‘a priori’ betekent hier weinig tot niets.
“Het principe van betaling moet vooropstaan.”
En in principe krijgt een principe altijd al voorrang, toch? Dubbelop, dus weg.
“De betaling moet vooropstaan.”
Dat is al duidelijker.
POEN OF PIJN!!!
Zou u van zo’n man een tweedehands nier kopen?
**Vraag aan de kenners: hoeveel fouten maakte de betreffende journalist dit jaar in het Haarlems Dictee?
De hel en de angst voor de atoombom hield de mensen netjes. Beide zijn uit het angstvisioen van de westerling verbannen en dat maakt de weg vrij voor het perverse marktdenken waar ook deze hospitaal directeur last van heeft.
Ik ben een bewezen niet kenner van de Nederlandse taal maar de naam “hospitaal”, herbergt dat niet het Engelse begrip “hospitality”. En vind je dat begrip niet terug in de naam “gasthuis”, eeuwen lang gebruikt als aanduiding voor ziekenhuis totdat de heer Harry Luik de zijne omvormde tot een bankfiliaal met wat ruimer openingstijden?
43 fouten! Toch nog heel wat!
Directeur Harry Luik heeft gelijk; je moet prioriteiten stellen in dit land: Er dient vet weggezogen te worden (MacDonalds moet ook leven) en borsten moeten vergroot (mijn ogen willen ook wat).
@Ha Sloos:
Mijn onvolprezen Oxford Dic. zegt overigens ook het volgende bij “hospital”:
“4. A house of entertainment; ‘open house’.
c1400 Apol. Loll. 33 Ne coueytous of foul wynning, but to holde hospital. 1592 GREENE Groat’s W. Wit (1617) 9 The house where Lamilia (for so we call the Curtezan) kept her Hospitall.”
Dus ehh.. ik wil maar zeggen voor plezier moet worden betaald en altijd a priori nooit a posteriori.
Neemt mijn onderbuik ook eens stelling! Eerst een dag later een rectificatie in het HD: niet de Artsen maar de ouders hebben het proces aangespannen.
Gisteren (vrijdag) het proefproces. De ouders zijn uitgeprocedeerd (op dit proces na dan)/ illegaal, maar het kind niet. Het kind is een schrijnend(er) geval, want ziek. Na de operatie zal het minder schrijnen en dan wordt Rozita waarschijnlijk ook uitgewezen.
De ouders leven van 70 euro per week (uitkering via de kerk) en hebben nu een symbolische betalingsregeling met het K’Gasthuis: maandelijks 5 euro voor de operatie, die 1200 euro kost. Over 240 maanden / 20 jaar is alles dus geregeld.
Beide partijen zijn ‘opgetogen’ volgens het HD, ook de advocaat van Rozita die triomfantelijk meedeelt dat de ouders na hun uitzetting naar Afghanistan niets zullen betalen: “Opbouwwerkers kunnen daar hun werk al niet doen, laat staan een deurwaarder.”
Dezelfde advocaat dus die het proefproces in feite verknalde omdat hij volgens de rechter zijn huiswerk niet had gedaan en geen uitsluitsel kon geven over de financiële draagkracht van de ouders en de verblijfsstatus van het kind.