Hoe scoor ik eigenlijk qua woonlef op een schaal tussen nul en honderd?
Die verkoopmanifestatie heb ik hoe dan ook gemist, daar niet van, die was 16 juni: vijf verschillende woonwerelden ‘VOOR MENSEN MET WOONLEF’.
Architecten bedachten voor de Bernadottelaan stadswoningen die van buiten weliswaar allemaal hetzelfde lijken, maar…achter de gevel is alles flexibel / speels / naar eigen smaak en inzicht in te delen.
De Haarlemmer (voor niet-Haarlemmers: dat is net zo’n gratis krantje als De Enkhuizenaar, De Naardenaar, De Vughter, De Halfwegger, De Osser, enz. met dien verstande dat het wordt bezorgd in Haarlem) zegt het zo:
‘Werelden die nog niet af zijn maar vragen om mensen met woonlef die – geïnspireerd door de ruimte – hun eigen, persoonlijke touch aan het huis kunnen geven.’
Ik had voor mijn eigen gemoedsrust natuurlijk bij die manifestatievan MySpace moeten zijn, om ze met eigen ogen te zien, die echte woonlefgozers en -meiden, ook al zou ik (ik beken, nul op die schaal van honderd!) persoonlijk nooit zo’n ‘wereld’ kopen; ik wil het liefst een gewoon degelijk huis (ingewoond, voorbewoond, doorwoond, desnoods uitgewoond).
Nu blijft er toch iets knagen.
Ben ik woonlaf?
.
Fons van der Stee, Wim Kan gaf hem de bijnaam RampenFons, (Onder zijn bewind als minister van Financiën in het kabinet-Van Agt I en II nam het begrotingstekort enorm toe), is beroemd geworden met de uitspraak; “Wat dit land nodig heeft is lef”. Hij sprak dit echter zo bekakt uit dat iedereen “laf” verstond.
Maar volgens Onno Ruding – weet je nog wel – moet dat gewone degelijke huis wel dicht bij dat van tante Truus zijn
@Henke en O’geer: Dat de namen Van der Stee en Ruding hier opduiken in een gouden gloed van nostalgie, wie had het ooit kunnen denken!