Het reces is voorbij, ook aan deze periode van radaloosheid komt weer een einde. De voltallige eenpersoons hoofdredactie (even testen of de clichés het nog doen!) acclimatiseert momenteel en neemt ter voorbereiding van het nieuwe seizoen het achterstallige Haarlemse kruimelnieuws tot zich in gecontroleerde doses.
En ja, het was erg leuk en neen, ik heb daar geen reusachtige legopoppen gezien op het strand.
Wel zagen wij op het strookje ter breedte van een theedoek dat bij Hiddensee voor strand doorgaat, deze macabere verschijning. Wat is het, vroegen wij ons af toen we dichterbij kwamen.
Een parapluwrak? Batman na de crash? De schaduw van een magere weduwe met een puntneus die de grond van het eiland kust volgens een eeuwenoud ritueel?
Van verwondingen bleek niets toen we eromheen liepen. We wandelden dan ook maar door en later op de dag zagen we soortgenoten van hem (m/v) op een dammetje zitten, die ook langdurig hun vleugels spreidden. Om zich te drogen? Tegen de hitte? “Net potloodventers” zei de huisdichteres.
“We zijn weer thuis”, zei ik en zo is het ook.
We zijn weer thuis. Morgen over tot de orde van de dag. Nu alleen nog even die aalscholver voor jullie omkeren.
Yesss, he’s back! 🙂
Hoop dat je een prettige vakantie hebt gehad Marius. Kom maar weer op met die puntige stukjes van je 😉
@Leon10: Dat is nog eens een warm welkom! En wat die puntigheid betreft, ik sta nog niet echt op scherp na zo’n weldadige vakantie, maar dat komt vanzelf weer.
Het zijn geen potloodventers die jullie hebben gezien. De aalscholver heeft niet zo’n goede waterafstotende vetlaag als andere watervogels. Daarom zit de aalscholver vaak met gespreide vleugels in de zon om op te drogen.
Oja, hoop dat jullie een goeie vakantie hebben gehad en wat fijn voor de Raarlems Dagkladlezers dat jullie weer thuis zijn!
@Gonda: Wetenswaardigheden weten wij graag! Dankdank en tot…!