Sinds ik terug ben van vakantie lijd ik aan acute media-intolerantie: een overgevoeligheid voor ‘nieuws’ en wat er voor doorgaat. Het lijkt of ze de kranten met jeukpoeder hebben bestrooid en van het TV-aanbod krijg ik hardnekkige uitslag tussen mijn schouderbladen.
Arnon Grunberg is eindelijk kamerjongen af, dat is tenminste nog iets. Die werkte onder de naam Anton Morsink drie weken in een Beiers hotel met het opschrift Wo’s Bier Spaxcexb2 macht en de NRC-lezer mocht 14 afleveringen lang op de voorpagina zijn voordeel doen met de inzichten die dat opleverde.
Dit nu lijkt mij de ware betekenis van woorden als vrijheid en democratie. Een plek waar bier plezier is. En wat is het alternatief voor Spaxcexb2? Spirituele groei?
Enzoleuterthetvoort. Speculerend over een eventuele ontmaskering noteert de schrijver van Tirza:
Verraad is mijn werk. Ik ben er goed in. Maar ze zullen het nooit te weten komen.
In elk leven komt een moment dat je alles moet ontkennen, alsof je in je eigen onschuld gelooft.
Zo overleef je. Of niet.
De rest is melancholie.
In Grote Broer het HD lees ik – inmiddels fokking melancholisch – een stukje over bijen- en wespenvolken (zonder democratie en bier) die ons de komende maand al dan niet gaan overvallen. De Heemsteedse imker Pim Lemmers stelt de nerveuzere typjes onder ons gelukkig gerust: “Bijen in een zwerm hebben altijd een dikke honingmaag vol, die prikken niet.”
En dan staat er plompverloren: ‘Hij (Lemmers) is zondagavond te gast in het tv-programma van Chiel (sic) Beelen die zich wil laten steken.’
Giel Beelen (helaas een stadgenoot, stadgenoten!) wil zich laten steken. Door een bij. Vanavond. In zijn tv-programma. Niet door een hele zwerm bijen, want die zitten vol pacificerende bijenhoning. Maar niettemin… Beelen laat zich steken. Onder deskundig toezicht.
Vraag mij niet waarom, verblufte Raarlemmers. Voor de Spaxcexb2 kan het niet zijn. Omwille van de spirituele groei misschien? Er is maar één manier om er achter te komen.
Vanavond. Net 3 om 22.10 uur.
Giel Beelen op TV?
Het blijkt maar weer:
“Het kan altijd erger”
(dus wees er maar blij,
‘t kan altijd erger
kijk maar naar mij
‘t is vreselijk maar waar
bij iedere mens
blijdschap gaat over
maar leed kent geen grens)
(tekst André Rooymans)
Was even vergeten dat ik een nieuw Emailadres heb en hierboven dus anoniem was.
je bent niet melancholisch, je bent zwartgallig. letterlijk hetzelfde woord, mar o o o de semantiek.
die beelen is toch best een leuke jongen(?), zeker zonder pet begint ie al aardig op rik felderhof te lijken. en wespen en bijen zijn toch wel heel boeiende dieren. wij zijn bijen, met een volle honingmaag en de komende generatie bestaat uit wespen. er zal een verwesping van de samenleving optreden; be prepared.
ps ik zie nu pas dat ik van ‘boeiende’ bij het scrabbelen ook ‘bedoeien’ had kunnen maken en dan had ik wel twee keer woordwaarde gehad.