RaDa’s eigen knuffelgedeputeerde Ton Hooijmaijers (VVD) was gisteren bij RTV-NH, we vielen er middenin. Ton (altijd met zijn poten brogues in de modder) stond op een extra zanderige zandvlakte ergens aan het IJmeer en had het over afwegingen en keuzes. Keuzes tussen kansen voor de natuur en kansen voor het bedrijfsleven.
Bedrijsleven, natuur, natuur, bedrijfsleven, ja, dat was het eeuwige dilemma, zoveel was duidelijk. Even (ik ben ook maar een mens!) voelde ik mee met die machtige Gedeputeerde, die tijdens zijn betoog (en misschien ook ‘s nachts als hij er niet van kon slapen) zo wreed heen en weer werd geslingerd tussen (in willekeurige volgorde) natuur en bedrijfsleven…
Tot de huisdichteres zich ertegenaan bemoeide: “Kijk, als ie ‘natuur’ zegt, knijpt ie zijn ogen steeds half toe en kijkt ie schuin naar de grond.”
Het was zo! Alsof ie uit zijn ooghoek een melaatse muskusrat weg zag schieten.
En bij ‘bedrijfsleven’ zocht zijn blik de verte. Zijn ogen lichtten op. De verheugde blik van een haringliefhebber op Vlaggetjesdag die de vloot ziet naderen!
We wisten genoeg.
(Oei, dit had alleen maar de inleiding moeten zijn van een stukje over de huppelgedeputeerde. Dat houden jullie tegoed, beste Raarlemmers!)
.
Ja, natuur is leuk natuurlijk, maar het moet geen geld gaan kosten. Net als romantiek.