Ga naar de inhoud

Dagen van vragen

Dagen van vragen zijn het. Als je wakker wordt, weet je niet of het nog licht moet worden of alweer donker wordt. Als je buiten komt, weet je niet of je natter wordt van de opspattende plassen of de neergutsende regen. En dat nieuwe stukje dat ik gisteren schreef, kwam me zeer bekend voor. Ik heb het voor de zekerheid gewist.

Vannacht droomde ik dat ik in een kale vallei was. Van honderden meters afstand kwam een roofvogel aansuizen in een onwaarschijnlijk rechte lijn. Hij wilde zich in mijn voorhoofd boren. Ik dook in paniek weg.

Toen ik wakker schrok, telde ik eerst mijn ogen. Twee.

Zoveel is duidelijk.

.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *