Ga naar de inhoud

Kunstpool

Volgens voorspellingen van de Amerikaan Wieslaw Maslowski past al het ijs van de Noordpool in de zomer van 2013 in een glaasje tonic.

Verontrustend, zo’n bericht, zou je denken, maar op het eerste gezicht blijft de gemiddelde Haarlemmer er siberisch onder. En dat zou weleens alles te maken kunnen hebben met de aanwezigheid van de immer optimistische Henny Leeflang in ons midden.

Volgens nog onbevestigde geruchten zou de Haarlemse ondernemer na het succes van het ijsbaantje op de Oude Groenmarkt (vorige week geopend door burgemeester Bernt Schneiders en drievoudig Olympisch kampioene Yvonne van Gennip) groter willen gaan denken.

“Iglo’s die in een wak verdwijnen, wanhopig watertrappende ijberen en geen schotsje in zicht? Ik vind persoonlijk als ondernemer dat dat niet kan en daarom heb ik de koppen van een paar Haarlemse zakenlui deze week even bij elkaar gestoken. Het klimaat daar brand ik mijn vingers niet aan, je moet je eigen beperkingen kennen, maar wat wel zou kunnnen…

Hier op de Groenmarkt ligt ook geen echt ijs, maar een gladde kunststof, een soort nylon. Wat wij in Haarlem in het klein doen – en ik houd nog een slag om de arm, de sponsors (Tremonti, Bartoli) hebben nog last van koudwatervrees voor ze met ons in zee gaan, de ijszee in dit geval – moet in principe in het groot ook kunnen. Natuurijs is beter natuurlijk, gladder ook, maar als wij met dit materiaal een reusachtige kunstijsvloer kunnen aanleggen in het poolgebied zet je in één klap Haarlem op de ijskaart en je redt die beren en Eskimo’s. Die stemmen zeker voor. De details – koek en zopie, hengelsportvergunningen, daar zijn we nog niet uit, maar we laten er zeker geen gras over groeien.”

Vijf jaar, de tijd dringt, maar als Henny eenmaal iets in zijn kop heeft…

.

4 reacties op “Kunstpool”

  1. Let je even niet op en dan blijkt de ijsbaan een succes geworden? Ik heb er met belangstelling naar gekeken (de schaatsen al in de fietstas) maar ervaar het als de troosteloosheid ten top.

  2. @Mark: zonder de troosteloosheid van het leven te willen bagatelliseren (ook ik voel mij wel eens beschaamd desondanks gelukkig te zijn) denk ik dat hier de wens de vader van de gedachte is. Als groot schaatsliefhebber/beoefenaar van natuurijs houd ik mij maar vast aan Yvonne van Gennip, die de baan opende: “volgende keer maar echt ijs want dit ‘ijs’ glijd niet!” Goed initiatief! Maar moet je dit willen?

  3. Hoe liggen de poolkappen bij het bookmakersgilde? Ik wil na het Waldsterben, de Millenniumbug en nog een paar van die kleinigheden wel eens verdienen aan de goedgelovigheid van mijn medemensen. In 2012 ligt er zoveel ijs op de Noordatlantische route dat de Titanic Memorial Tour niet kan doorgaan vanwege het pakijs.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *