Ga naar de inhoud

Kerstkransjes

De stoep was niet afgezet met rood-witte linten, geen agent versperde ons beschermend de doorgang en zo kon het gebeuren dat wij vanmiddag in de Duvenvoordestraat pardoes werden geconfronteerd met een onvervalste jaren vijftigkring. 

Onverwoestbare knusheid, strak georganiseerd volgens de beste Hollandse huiskamertraditie: fauteuils, het bankstel, eetstoelen, keukenstoelen en de pianokruk omsloten een salontafel. Alle plekken bezet.

Het bestond dus nog!En in zijn puurste vorm. De huisdichteres en ik stonden als aan de grond genageld. De schrijnende boordjes van de zondagse kleding, de verstikkende saamhorigheid, de onontkoombare conversatie, de stank van sigaren, ongewenst parfum en de claustrofobische gezelligheid bezorgden ons door het vensterglas heen een zweterige tweepersoons paniekaanval. We vluchtten. 

Bij de tweede kring ging het al ietsje beter en hoewel we er nog diverse passeerden, voltooiden we quasi-ontspannen onze wandeling. 

Thuis was het gelukkig leeg en kil. 

.

1 reactie op “Kerstkransjes”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *