Het verlossende woord is gesproken, de gemeente kon het niet langer blauw blauw laten: ten langen leste heerst eenduidige, ondubbelzinnige, klip en klare transparantie ten aanzien van het vaste voornemen van het Haarlemse college van (in willekeurige volgorde) W&B om het hopeloze allegaartje straatnaambordjes dat onze stad sinds de late middeleeuwen onveilig maakt te vervangen door één uniform, door stadgenoot en urban designer Arjan Karssen te ontwerpen model, met dien verstande dat (om een dreigend volksoproer te vermijden) in de historische binnenstad de authentieke zware gietijzeren borden met reliëf gespaard zullen worden, met behoud van historische schreefjes; ook wijken die onder een beschermd stadsgezicht vallen, blijven schreefgerechtigd, zij het dat daar de bordjes uitgevoerd zullen worden met optimale platheid, hetgeen eveneens geldt voor onbeschermde nieuwbouw- en achterstandswijken. Schreefletters noch reliëf voor Meerwijk en Delftwijk derhalve, of ze nou hoog springen of laag springen. Snapt iedereen het nu?
De een miljoen euro verslindende kostende facelift gaat definitief door.
Binnenkort kunnen de inwoners van Haarlem in het ABC Architectuurcentrum met hun eigen pluriforme ogen zien welke uniforme drie borden van verschillende lengte (een betreurenswaardig gevolg van de uiteenlopende lengte van straatnamen, een hardnekkig euvel dat het college nog deze termijn hoopt te verhelpen – Kokstraat en Zakstraat zijn eigenlijk niet meer van deze tijd) hier ter stede in de plaats komen van de huidige wildgroei van woeste willekeur: geïmproviseerde borden van plastic, aluminium en goedbedoeld macramé (door uitvoerders naar eigen inzicht bevestigd met kopspijkertjes, vliegertouw of HEMA secondelijm) in alle schakeringen van het blauwe kleurenspectrum.
DAAR WIL JE ALS STAD TOCH NIET MEE GEZIEN WORDEN!
P.S. Meer straatnamen in het RaDa: zie hier en hier en hier
.
Ik had toch heel graag gezien dat het woordje ‘transparant’ op de derde regel van dit verder voortreffelijke betoog de kleur van de achtergrond had gekregen, zoals het hoort. Het krijgt dan veel meer de doorzichtige zeggingskracht en helderheid die dit woord uitdrukt. Het voelt zich daarnaast veel beter thuis bij de vele, volgens ongeschreven regels nog niet geschreven woorden.
eehhhh….RAARLEM, ja, Raarlem, het kan niet anders dan om Raarlem gaan! Toch?
Gelet op de olieprijs voorzie ik binnen afzienbare termijn dat de “vol PVC naambordjes” minstens zo’n authentiek en begerenswaardig object zullen zijn als de eerder genoemde gietijzeren kitsch.
Schreven betreft een restproduct van de ouderwetse schrijf- en drukmachines. Zij hadden tot functie om de druk van de letter te verdelen zodat een l geen mesje werd. Daarbij had het de functie als ruimtevuller wegens de vaste kakarkterafstand van de schrijmachines. Dit verklaart de brede schreven bij smalle letters en de smalle schreven bij brede letters.
Zo ver ik weet zijn straatnaamborden nooit vervaardigd met overmaatsche schrijfmachines. Welke boterletter heeft dan ook ooit bedacht om schreefvervuilde letters toe te passen?
Deze historische fout had dus nu rechtgezet kunnen worden door de schreven weg te verven.
Terecht dat dit weblog (op de kop na) geheel schreefvrij is.