Met harde hand regeren

Beamania alom vandaag! En komt het oranjegevoel bij u niet spontaan? Dagblad De Pers rekent antimonarchisten voor dat Hare Maje sinds haar aantreden een slordige 86 miljard euro heeft ‘verdiend’ voor ons land.

Terwijl de geharde financiële redactie van het RaDa (bijgestaan door het Republikeins Genootschap) dit bedrag tot de laatste penning narekent, wil ik het met jullie hebben over de hand van Bea, en hoe die aanvoelt. Althans, hoe die begin jaren tachtig aanvoelde, ten tijde van Beatrix’ werkbezoek aan Haarlem.

Niet slap en klam, dat kan ik jullie wel vast verklappen.

Het enige juiste antwoord heb ik uit de laatste Rooskleurig, de wijkkrant van het Rozenprieel, die mij werd toegespeeld door een terecht trotse redactrice Gonda Koster. De ‘Republiek Rozenprieel’ staat in dit nummer centraal: over onverzettelijke actievoerders die de buurt tussen 1970 en 1988 redden uit de klauwen van het grootkapitaal! De grote namen van weleer: Nico Andriessen, Aad van Ake, Harry Valkenier, c.s.

Soms was de strijd hard, dan weer werden (er is echt geen ander woord voor!) ludieke middelen aangewend, zoals de uitgifte van een eigen 50-guldenbiljet van de Rozenprieelse Bank, de strip Het Rozarium en het opsturen van de wijkkrant naar Soestdijk.

En zo is het gekomen… In een leuk interview met Joost Mulder vertelt actieveteraan Valkenier dat de oom van buurtarchitect Nico Andriessen, de bekende Mari, Beatrix nog boetseerles had gegeven. Bij haar bezoek aan Haarlem kon de jonge koningin niet om het roemruchte Rozenprieel heen en maakte ook kennis met de actievoerders.

‘Ik weet nog goed dat ik toen ik haar een hand gaf dacht “Kijken wat voor handen ze heeft.” Nou, dat waren hele harde, droge handen, waarschijnlijk van het kleien.’

‘Waarschijnlijk’…

Gelukkig maar! Want een klein beetje mystiek mag er toch wel overblijven?

.