Net Nkufo zien zweten. Met afstand de beste zweter in de playoffs van de eredivisie. Nee, het zweet stond niet als ochtenddauw op Blaises voorhoofd, het liep niet tappelings langs zijn neus. Dit was zweten van een andere orde, zo zweten is voor gewone stervelingen niet weggelegd.
Terwijl hij na afloop van de wedstrijd tegen Ajax naar het publiek zwaaide, was het goed in beeld. Op het hoofd van de geboren Kinshasanaar hadden zich waterbolletjes gevormd groter dan knikkers. In weerwil van de zwaartekracht, alle cohesiewetten tartend hingen ze daar: in optimale configuratie – zij aan zij, rij na rij, meer konden er echt niet bij – en dansten en glommen en maakten samen plezier.
Ik kon me voorstellen hoe fanatieke Twentesupporters na afloop van de wedstrijd over het hek sprongen en Nkufo smeekten of ze één zo’n waterjuweel mochten hebben.
P.S. Gisteren stond in de cultuurbijlage van NRC een cartoon waarvoor Bekende H’lemmer Dries Havermans van Badmutz geposeerd leek te hebben.
______________________________________________________________
P.P.S. In de NRC-bijlage ‘Zaterdag’ legt de huisdichteres deze week uit waarom zij niet geschikt is voor deze wereld (en laat dat nou net de enige zijn die we hebben!).
.
Wat een verwarrende cartoon! Waar zit de dubbele bodem? Ik ken iemand die vrijwel alleen boeken van Nobelprijswinnaars en Nederlandse bestsellers leest. Bij films idem dito: Oscarwinnaars, klassiekers en Nederlandse kassakrakers. Op reis bezoekt hij vrijwel exclusief de erkende ‘bezienswaardigheden’. Als ik hem spreek, wil ik hem desalniettemin wel eens heel voorzichtig de gedichten van de huisdichteres, een prachtige Turkmeense roadmovie of een jaren vijftig-wijk in Sheffield aanbevelen. Wat voel ik me dan een verschrikkelijke snob!