Een man in rood trainingspak leunde in een verwrongen houding tegen de papierbak. Een gecompliceerde rekoefening voor de iliopsoas? Ik moest bij de glasbak zijn en terwijl ik naast hem het eerste jampotje uit mijn tas opdiepte, zag ik dat hij zijn arm door de gleuf van de papierbak had gewurmd en ingespannen rondwoelde. Per abuis een getekende cheque tussen de oude kranten gestopt, of een compromitterende brief van zijn minnares?
“Ik moet even wat herrie maken”, verontschuldigde ik me.
“Mij best”, bracht hij moeizaam uit, of “Krijg de pest!” Zijn kogelronde, met rossig, gemillimeterd haar begroeide hoofd was lichtpaars aangelopen. Wáár hij ook dringend om verlegen zat, níet om een praatje.
Toen mijn eerste glasprojectielen aan diggelen gingen,bevrijdde hij prompt zijn arm uit de papierbak, liep zonder boe of ba een bak verder (er staan er drie) en begon aan zijn volgende inwendig onderzoek.
Ik treuzelde. Hij woelde. Ik treuzelde. Hij woelde. Zonder beet te krijgen. Ik slenterde een eindje verder, hopend op een ontknoping, een aanwijzing, een moraal… Toen ik na vijftig meter nog eens omkeek was hij opnieuw verkast. Roerloos stond hij bij bak drie, zijn arm tot aan de oksel verstopt.
Vanochtend was hij weg.
Mocht u toevallig die man zijn, zou ik alsnog graag van u horen waar die exercitie toe diende.
.
Voortaan gewoon vrage Okay? En niet zo loeren. Ik zag je wel kijken. Dacht effe dat je heaumeau was of zeau. Ik ben uitdeler bij de Zondag en ik kontrolleer of die bontkraagjes niet al die kranten in die bakken dumpen. We merken ze als we zo’n tiepje op het oog hebben. Tevreden?
@Steef: Ga zo door, de Zondag kunnen we niet missen, geen DAG!