WELKOM BIJ MARQT. TEGEN DE STROOM IN, OMDAT WE ERIN GELOVEN.
“Kom op, we gaan met de stroom mee, naar de Deka“, zei Skeptius. “Twintig meter verderop, geen handkar voor de deur met ethische teksten, en zonder aanstellerige Q.”
“Even kijken kan geen kwaad”, zei Curius. “Het is een nieuwe formule- Haarlem is pas de tweede in Nederland- en je hoeft toch niks te kopen?”
“Ik word er zo wéé van!” zei Skeptius. “Alles is verantwoord en alles wórdt verantwoord.”
“Mooie diepe winkel… veel personeel, dat moet je toch toegeven”, zei Curius. “En allerlei spullen hier uit de omgeving. Local produce! Moet je zien, wat een knots van een snoekbaars!”
“Vanochtend gevangen in de Liede zeker, met een fair tradehengel van onbespoten bamboe? Of in de Delft? Jij denkt dat het nieuw is, maar P.G. Wodehouse had het altijd al over ‘eggs laid by happy hens’. Koren gemaaid door luid zingende boerendochters, meel gemalen door fluitende molenaars, deeg gekneed door uitzinnig jubelende bakkers… Als ze allemaal kreperen van ellende, denk jij dan dat ik het verschil proef in mijn stokbrood?”
“Hé, moet je zien wat een grappige peen. Geel! Nooit eerder gezien. En paarse worteltjes – duur zijn ze ook niet. Ik gooi ze in de mand, ja?”
“Ja, en dan snel weg. Hoor je al die handelingsonbekwame yuppen telefonisch overleggen met het thuisfront? ‘Ze hebben hier ook met uitsterven bedreigde jutteperen uit de Achterhoek… Wat vind je, doen dan maar?’ Jezus…”
“Juttepeer? Ja, natuurlijk… Dat hoef je toch niet te vragen?”
“Alleen pinnen en chippen? Sinds wanneer zijn mijn munten geen wettig betaalmiddel? Of zijn ze op kinderarbeid betrapt in de euro-fabrieken?”
“Zeur niet zo, Skeptius, je lijkt zelf wel een kind. Heb je gezien hoe handig dat werkt hier: één rij en je loopt naar de kassa waar een groen lampje brandt.”
“Goh, we hebben best veel gekocht. Draag jij de tas?”
.
U moet maar eens het bord dat achter de kassa hangt bestuderen.Daar staat:”wij bedanken je voor het betalen met de pin.”
Het zou veel mooier zijn als het woord”U”er had gestaan.Dat zegt best veel.
Ikea-stijl. In Zweden is het gebruik van “U” (“Ni”) in een paar jaar tijd volledig afgeschaft. Alles is nu een sociaal-democratisch “jij” (“du”).
Marqt rules.
Ik ging vanmiddag voor het eerst.
Raakte bijna een bankje van twintig kwijt dat ik achteloos op de toonbank legde.
Alleen pinnen, bezopen.
Ging weg met gazpacho en een groentetaartje.
Kwam voor, ik had verwacht dat ze dat zouden hebben, een happy variant van de Valess of de Maaslander kaassouffle.
Hadden ze dus niet.
Het zullen de zeventiger jaren geweest zijn dat enige interesse in het product van je toekomstige werkgever wenselijk was, niet noodzakelijk. Vanaf begin jaren negentig moest je werk vooral als een uitdaging zien.
“vijftig mensen eruit en productie outsourcen naar een lage lonenland met kinderarbeid?, Ik zie het als een uitdaging!”
Maar voor Marqt en Ikea is deze ambitie niet goed genoeg, “een uitdaging?” Pfft.. een Passie zul je bedoelen!. Een passie voor eten, nee beter, een passie voor appels, maïzena en gedroogde peulvruchten. En als je er ooit van gedroomd hebt om achter de kassa bij IKEA te mogen zitten, een passie voor design in het algemeen en berkenhoutenzelflegvloeren in het bijzonder is vereist.
Hoe hoger de vereiste betrokkenheid, hoe schijnheiliger het personeel. Binnenkort vinden alleen nog goedgeschoolde acteurs werk.