Ga naar de inhoud

Doodstil

“Huiselijk geluk, daar zouden ze nou best eens wat meer reclame voor mogen maken”, zei ik tegen de huisdichteres, terwijl ik mijn warme wollen sokken aantrok op de rand van het bed. “Het heeft beslist meer voordelen dan de mensen vaak denken.”

Tijdens het ontbijt flodderde ik nietsvermoedend door Grote Broer het HD en verslikte me in mijn beschuitje toen ik de foto van Bies van Ede zag.

Een mug shot.

Kogelronde schedel, doffe blik, gemillimeterd haar, baardstoppels zo dik als uitgedrukte peuken – Paul de Leeuwdie net te horen heeft gekregen dat hij maar twee keer de Balkenendenorm mag verdienen bij de publieke omroep.

Bies?! Wat hebben ze gedaan met je? Waar zijn de krullende lokken, die zwarte hoed waar menig bohémien een moord voor zou plegen? Cees van Hoore (zelf ook niet het zonnetje in huis) interviewt de schrijver over zijn net gepubliceerde misdaadroman, Doodstil.

“In mijn kinderboeken zit nog een beetje hoop. In deze thriller niet. Ik zeg het Gerard Reve na: het is hier zo donker als in de reet van een kerkvorst.”
“Het is een hard boek geworden, maar de werkelijkheid is niet anders.”
“Er is onder de oppervlakte van de samenleving van alles aan de hand. (…) We zijn zo vatbaar voor ziekte als een sneeuwpop voor de dooi.”
“De liefde geeft wat hoop, maar het is een klein waakvlammetje.”
Favoriete schrijvers: Céline, W.F. Hermans, Bordewijk.
Over het schrijven: “Wat blijft, is bitterheid.”
Werktitel van het volgende boek: ‘Moge je veel lijden, liefste.’

Ai, ai, ai! Ze hebben natuurlijk gelijk, de zwartgalligen en aartspessimisten. Het ís allemaal niets… als je erover nadenkt.

Als ik lees wat ze aan leed en krenkingen met zich meetorsen, betrap ik  mijzelf steevast op een vaag schuldgevoel. Die arme somberaars weten zich omringd door schurken, perverselingen en dwazen, en alsof het allemaal nog niet erg genoeg is, zijn er ook nog eens ongeneeslijke flierefluiters en losbollen als ik.

.

5 reacties op “Doodstil”

  1. Paul de Leeuws broer

    Ja, je was me al een paar keer flierefluitend en losbollend voorbijgelopen en er kon geen blik van herkenning vanaf. Zo erg is het dus allemaal.

  2. Marius (red. RaDa)

    @Broer van Paul de Leeuw (met of zonder hoed?): weet je zeker dat het niet mijn dubbelganger Adrie Koster was, of de broer van Adrie Koster? Dan zou het al weer minder erg zijn.

  3. Broer de Leeuw

    Nee je was het zelf. Ik groette, noemde je naam en was getuige van een schrikreactie van jewelste. Alsof je dacht dat ik van plan was je loslosbol te roven.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *